Jerzy Ignacy Lubomirski
Z Wikipedii
Jerzy Ignacy Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1687, zm. 1753) - chorąży wielki koronny od 1746, pisarz polny koronny w latach 1726-1732, książę, generał wojsk polskich i saskich. Kandydat do korony siedmiogrodzkiej i polskiej po śmierci Augusta II Mocnego.
Był synem Hieronima Augustyna. Mieszkał w Rzeszowie. Fundator klasztoru oo. kapucynów Rozwadowie. W 1723 r. wykupił od rodziny Rozwadowskich ich nadsańskie dobra, na bazie których zorganizował dwa klucze dóbr: rozwadowski i długorzeczycki. Pałac w Charzewicach stał się rodową siedzibą linii rzeszowsko-charzewskiej. Pochowany został w krypcie klasztoru oo. kapucynów w Rozwadowie W 1726 został kawalerem Orderu Orła Białego.
Lubomirski ufundował klasztor w Rozwadowie w ramach ekspiacji za zabójstwo. Anegdota mówi, że nad ranem po balu jaki kończył się na zamku rzeszowskim, książę dostrzegł idącego z kobiałką na targ ubogiego szlachcica. w pewnej chwili z kobiałki wychylił głowę kogut, który głośno zapiał. W księciu Jerzym Ignacym Lubomirskim odezwała się pasja myśliwska; zakład, że zastrzelę tego koguta - zawołał. Podano mu pistolet. Strzał był tak celny, że zginął nie tylko kogut ale i jego właściciel. Prawda była jednak inna, książę zabił w pojedynku chorążego sanockiego Józefa Jelca, który był gosciem księcia na jednym z hucznych balów jakie odbywały się na zamku rzeszowskim. Prawdopodobnie Jelec "przygadał" szpetnie księciu w kwestii zwrotu pieniedzy. Książę wpadł we wściekłość i nie bacząc, ze jest gospodarzem balu, wyzwał goscia. Juz w pierwszym zożeniu na szable, położył trupem chorążego sanockiego Józfa Jelca. Za czyn ten został skazany na dwa lata wieży w zamku sanockim i formalnie karę tą książę odbył. Co prawda z przerwami ale jednak.
| Miasto prywatne (1354 - 1815): |
Właściciele: Jan Pakosławic • Jan Feliks Rzeszowski • Mikołaj Rzeszowski • Adam Rzeszowski • Mikołaj Spytek Ligęza • Konstancja Ligęza • Jerzy Sebastian Lubomirski • Hieronim Augustyn Lubomirski • Jerzy Ignacy Lubomirski • Joanna Lubomirska • Franciszek Lubomirski (sprzedaje miasto Austriakom) |
 |
| Polska pod zaborami (1863-1918) |
Naczelnicy miasta Jan Pogonowski • Edward Praschill • Adam Geisler (p.o.) • Ambroży Towarnicki • Edward Neugebauer • Wojciech Kalinowski • Wiktor Zbyszewski • Edward Brudnicki (kierownik zarządu komisarycznego) |
|
| II Rzeczpospolita (1918 - 1939) |
Prezydent: Roman Krogulski (jako burmistrz i prezydent) • Jan Niemierski • Jarosław Barwicz |
|
| II wojna światowa (1939 - 1944) |
ks. Michał Tokarski (tymczasowo) • Maksymilian Rybicki (tymczasowo) |
|
| Polska Rzeczpospolita Ludowa (1944 - 1989) |
Tomasz Radwan (komisarz) • Franciszek Ślusarczyk (prezydent) • Jan Huss (prezydent) |
|
| III Rzeczpospolita (od 1989) |
Prezydent: Zdzisław Banat • Mieczysław Janowski • Andrzej Szlachta • Tadeusz Ferenc |
