Jorge Olguín
Z Wikipedii
Jorge Mario Olguín (ur. 17 maja 1952 w Dolores, Buenos Aires), były piłkarz argentyński grający na pozycji prawego obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 177 cm wzrostu, ważył 68 kg.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
- 1971-1979
San Lorenzo de Almagro Buenos Aires - 1979-1983 Club Atlético Independiente
- 1984-1988 Argentinos Juniors Buenos Aires
Olguín piłkarską karierę rozpoczynał w zespole San Lorenzo de Almagro Buenos Aires, w barwach którego zadebiutował w 1971 roku w Primera División. W 1972 roku osiągnął swoje pierwsze w karierze sukcesy – najpierw z San Lorenzo wygrał fazę Metropolitano, a w drugiej części sezonu fazę Nacional (zespół nie przegrał żadnego meczu). Kolejny sukces z San Lorenzo odniósł 2 lata później, gdy znów wygrał fazę Nacional. W 1979 roku, po 8 latach gry w San Lorenzo, Olguín przeniósł się do Club Atlético Independiente, z którym jedyny sukces osiągnął w roku 1983, gdy wygrał z nim fazę Metropolitano. W Independiente Jorge spędził 4 lata, jednak musiał walczyć o miejsce w składzie z internacjonałem Pedro Monzónem, toteż w 1984 roku znów zmienił klub, tym razem na inny pochodzący z Buenos Aires - Argentinos Juniors. Już w pierwszym sezonie wygrał z nim fazę Metropolitano, a rok później Nacional. W 1985 roku osiągnął także swój największy sukces w piłce klubowej – zdobył Copa Libertadores, a miał w tym duży udział występując w obu meczach finałowych z Ameriką Cali. W 1986 roku wywalczył jeszcze mniej znaczący Copa Interamericana, a 2 lata później zakończył piłkarską karierę w wieku 36 lat. W lidze argentyńskiej Olguín wystąpił w 529 meczach i zdobył 53 gole.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Argentyny Olguín zadebiutował w 1976 roku. 2 lata później znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata, których Argentyna była gospodarzem. Na Mundialu miał pewne miejsce w podstawowej jedenastce, grając na prawej obronie i wystąpił także w wygranym 3:1 po dogrywce finale z Holandią, dzięki czemu mógł świętować największy sukces w karierze, czyli mistrzostwo świata.
W 1982 roku Olguín ponownie znalazł się w kadrze "Albicelestes" na mistrzostwa świata, tym razem był to Mundial w Hiszpanii. Tam podobnie jak 4 lata wcześniej był podstawowym zawodnikiem kadry i grał we wszystkich meczach, jednak Argentyna nie obroniła mistrzostwa i odpadła już w drugiej rundzie przegrywając 1:2 z Włochami oraz 1:3 z Brazylią. Po tym turnieju Olguín zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze przez 6 lat wystąpił łącznie w 60 meczach.
1 Alonso • 2 Ardiles • 3 Baley • 4 Bertoni • 5 Fillol • 6 Gallego • 7 L. Galván • 8 R. Galván • 9 Houseman • 10 Kempes • 11 Killer • 12 Larrosa • 13 Lavolpe • 14 Luque • 15 Olguín • 16 Ortiz • 17 Oviedo • 18 Pagnanini • 19 Passarella • 20 Tarantini • 21 Valencia • 22 Villa • Trener: Menotti
1 Ardiles • 2 Baley • 3 Barbas • 4 Bertoni • 5 Calderón • 6 Díaz • 7 Fillol • 8 Galván • 9 Gallego • 10 Maradona • 11 Kempes • 12 Hernández • 13 Olarticoechea • 14 Olguín • 15 Passarella • 16 Pumpido • 17 Santamaría • 18 Tarantini • 19 Trossero • 20 Valdano • 21 Valencia • 22 Van Tuyne • Trener: Menotti
[edytuj] Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Olguín został trenerem. Szkolił drużyny argentyńskie (Argentinos Juniors, Colon Santa Fe, Almagro Buenos Aires, Social Espanol Buenos Aires), japońskie (Avispa Fukuoka) oraz kostarykańskie (Deportivo Saprissa, Club Santa Bárbara, LD Alajuelense), jednak nie osiągnął z nimi jakiś znaczących sukcesów.
[edytuj] Sukcesy
- Mistrzostwo fazy Metropolitano: 1972 z San Lorenzo, 1983 z Independiente, 1984 z Argentinos Juniors
- Mistrzostwo fazy Nacional: 1972, 1974 z San Lorenzo, 1985 z Argentinos Juniors
- Copa Libertadores: 1985 z Argentinos Juniors
- Copa Interamericana: 1986 z Argentinos Juniors
- Mistrzostwo świata: 1978
- Udział w MŚ: 1978, 1982
