Joseph von Eichendorff
Z Wikipedii
Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff (ur. 10 marca 1788 r. w Łubowicach koło Raciborza- zm. 26 listopada 1857 r. w Nysie) - był znaczącym poetą niemieckim epoki romantyzmu.
Studiował prawo. Brał udział w wojnach napoleońskich przeciw Francji. Następnie był urzędnikiem państwa pruskiego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Rodzice należeli do katolickiej szlachty niemieckiej, ojciec był pruskim oficerem, który nabył od swego teścia majątek ziemski zapewniający w miarę dostatnie bytowanie wielodzietnej rodzinie. Jego ojciec, posiadający oprócz tego majątki ziemskie na Morawach, jednak nie potrafił w ciężkich czasach wojen napoleońskich, częściowo również w wyniku własnej niefrasobliwości, efektywnie gospodarzyć i już w roku 1801 majątek popadł w trudności finansowe, aż ostatecznie został zlicytowany i w 1822 roku po śmierci matki utracony.
Po okresie nauki domowej (jak to było wówczas w zwyczaju) w 1801 Józef wraz ze swym o dwa lata starszym bratem Wilhelmem został wysłany do katolickiego gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, gdzie po trzech latach uzyskał maturę.
1805 do 1808 bracia studiowali prawo w Halle i następnie w Heidelbergu, gdzie Eichendorff poznał wybitnych romantyków, do których zaliczali się Clemens Brentano i Achim von Arnim. Po krótkiej podróży do Paryża i Wiednia bracia wrócili do majątku rodzinnego.
Wkrótce okazało się, że pomimo ich wysiłków majątek nie zapewnia im środków do życia i wobec tego musieli rozejrzeć się za pracą. Udali się do Wiednia, gdzie 1812 złożyli egzamin państwowy referendarza, uprawniający do podjęcia służby państwowej jako urzędnik. Tam też Eichendorff poznał i zaprzyjaźnił się z Fryderykiem Schlegelem i jego żoną Dorotą.
Od 1816 służba w pruskiej administracji państwowej. Początkowo źle opłacana, dopiero po mniej więcej 6 latach uzyskanie mianowania na radcę stanu umożliwiło utrzymanie wielodzietnej rodziny.
1821 W Gdańsku na stanowisku radcy do spraw oświaty i spraw kościoła katolickiego w Prezydium i Konsystorzu pruskiej prowincji Prusy Zachodnie.
1824 do 1831 w Królewcu na stanowisku radcy stanu.
1855 do 1857 żył i pisał w Nysie gdzie zmarł i został pochowany na cmentarzu obok żony
[edytuj] Rodzina
Rodzice: Adolf Teodor Rudolf Freiherr von Eichendorff (ur. Kravaře 9 stycznia 1756, zm. Łubowice 27 kwietnia 1818), właściciel Łubowic, pruski oficer; zaw. związek małżeński w: Łubowice 23 listopada 1784 z Karolina von Kloch (ur. Łubowice 18 stycznia 1766, zm. 15 kwietnia 1822).
1a) Wilhelm Józef Ernest Jan Karol (ur. Łubowice 14 września 1786, zm. Innsbruck 7 stycznia 1849); zaw. związek małżeński w: Wilten 1 maja 1821 z Julia Fischnal(l)er (ur. Innsburck 15 lutego 1799, zm. Innsburck 8 lutego 1870).
2a) JÓZEF Karol Benedykt (ur. Łubowice 10 marca 1788, zm. Nysa 26 listopada 1857), właściciel Sedlnic (Morawy), pruski tajny radca rządowy, poeta; zaw. związek małżeński w: Wrocław 7 kwietnia 1814 z Luiza von Larisch (ur. Niewiadom 18 sierpnia 1792, zm. Nysa 3 grudnia 1855), córka Jana Nepomuka von L. i Heleny Czentner von Czententhal.
- 1b) Hermann Józef Jan Adolf Maria (ur. Berlin 30 sierpnia 1815, zm. Bonn 17 maja 1900), współwłaściciel Sedlnic, pruski tajny radca; zaw. związek małżeński w: Honnef 24 czerwca 1856 z Klara Simons (ur. Neuss 3 sierpnia 1826, zm. Monachium 3 maja 1908), córka Arnolda S. i Bernardyny Momm.
-
- 1c) Karol Józef Hartwig Erdmann Hermann (ur. Akwizgran 24 lutego 1863, zm. Altenbeuern 22 marca 1934), pruski podpułkownik, Kawaler Zakonu maltańskiego; zaw. związek małżeński w: Jülich 12 listopada 1895 z Antonia baronowa von Negri (ur. Nivelstein 5 grudnia 1869, zm. Frauenchiemsee 11 stycznia 1957), potem Matka Jadwiga w opactwie Frauenwörth, córka Teodora bar. v. N. i Elizy Custodis.
-
- 2c) Anna Klara Maria Hermina Juliana (ur. Akwizgran 22 grudnia 1866, zm. Monachium 11 czerwca 1953).
-
- 3c) Anna Hermina Klara Maria (ur. Akwizgran 15 grudnia 1870, zm. 2 lutego 1945).
- 2b) Maria Teresa Aleksandryna (ur. Wrocław 9 maja 1817, zm. Drezno 11 marca 1894); zaw. związek małżeński 2 lipca 1837 z Louis von Besserer-Dahlfingen (Królewiec 12 grudnia 1894, zm. Nysa 21 marca 1858).
- 3b) Rudolf Józef Juliusz (ur. Wrocław 19 kwietnia 1819, zm. Fulnek 18 stycznia 1891), współwłaściciel Sedlnic, pruski kapitan; zaw. związek małżeński w: Gdańsku 6 października 1853 z Maria Tymian (ur. Oliwa 26 września 1832, zm. Legnica 15 lutego 1912), córka Krzysztofa Ferdynanda Th. i Henrietty Amalii Monglowskiej.
-
- 1c) Hartwig Erdmann Juliusz Rudolf (ur. Siedlnice 12 kwietnia 1860, zm. Psary k. Oławy 25 kwietnia 1944), generał-ppor.; zaw. związek małżeński w: Neuhübel 13 stycznia 1894 z Ida hrabianka Vetter von der Lilie (ur. Neuhübel 12 listopada 1863, zginęła podczas nalotu lotniczego Drezno nocy z 13/14 lutego 1945).
-
-
- 1d) Elżbieta Ida Józefina Maria (ur. Świdnica 9 lutego 1896, zm. Werl/Westfalia 13 października 1976, ultima fam.); zaw. związek małżeński w: Sopot 2 lutego 1921 z Oskar Graf Strachwitz von Gross-Zauche und Camminetz (ur. Podzamek 13 grudnia 1899, zm. Brema 13 listopada 1951).
-
-
-
-
- 1e) Jerzy Michał Paweł Hubertus Maria hrabia Strachwitz (ur. Psary 20 czerwca 1940), przyjął nazwisko Freiherr von Eichendorf Graf Strachwitz von Gross-Zauche und Camminetz (adopt. przez wuja Rudolfa von Eichendorffa).
-
-
-
-
- 2d) Rudolf Hartwig Erdmann Feliks Józef Maria Paweł (ur. Świdnica 26 marca 1897, Soest/Westfalia 4 stycznia 1964 ultimus fam.); zaw. związek małżeński w: Berlin 17 czerwca 1939 z Florentyna Rahmel (ur. 22 stycznia 1894, zm. Frankfurt n/Menem 8 sierpnia 1960), c. Rudolfa R. i Florentyny Rahmel.
-
- 4b) Agnieszka (ur. Berlin 6 stycznia 1821, zm. Gdańsk 5 kwietnia 1822).
- 5b) Anna Jadwiga (ur. Królewiec 20 października 1830, zm. Berlin 24 marca 1832).
3a) Luiza Antonia (ur. Łubowice 13 kwietnia 1804, zm. Wiedeń 25 grudnia 1883)
- opr.wg Genealogisches Handbuch der Freiherrliche Häuser A, Bd VI i XII, Limburg a. d. Lahn 1980; A. Weltzel, Geschichte des edlen und freiherrlichen Geschlechts von Eichendorff, Sigmaringen 1992.
25 listopada 2007 praprawnuk Josepha von Eichendorffa Georg Freiherr von Eichendorff wziął udział w uroczystych obchodach 150 rocznicy śmierci poety w Nysie
[edytuj] Twórczość
Dzieła Eichendorffa odznaczają się optymistycznym powiązaniem z przyrodą, na przykład wiersz 'Mondnacht'. W noweli Z życia nicponia (1826) opowiada o prawie naiwnym młodzieńcu, który - zamiast pracować - woli raczej wędrować po kraju i ostatecznie znajduje spełnienie w początkowo nieszczęśliwej miłości. Stworzył też znany w Niemczech utwór o charakterze patriotycznym pod tytułem Der letzte Held von Marienburg
Twórczość Eichendorffa jest romantycznie religijna, miejscami z tendencjami do panteizmu, jednak osadzonym w tradycji chrześcijańskiej.
[edytuj] Dzieła
[edytuj] Powieści i opowiadania
- Ahnung und Gegenwart (1815)
- Aus dem Leben eines Taugenichts (1826)
- Poezje. Z życia nicponia, przeł. A. Lam (1997)
- Das Marmorbild (1826)
- Viel Lärmen um nichts (1833)
- Dichter und ihre Gesellen (1834)
- Oberschlesische Maerchen und Sagen (Górnośląskie baśnie i podania)
[edytuj] Sztuki teatralne
- Krieg den Philistern (1824)
- Ezelin von Romano (1828)
- Meierbeths Glück und Ende (1828)
- Der letzte Held von Marienburg (1830)
- Die Freier (1833)
[edytuj] Wiersze
- Gedichte (1837)
- Wiosna i miłość. Poezje, przeł. A. Lam (2004)
- Julian (Epos) (1853)
- Robert und Guiskard (Epos) (1855)
- Lucius (Epos) (1857)
[edytuj] Eseje
- Über die ethische und religiöse Bedeutung der neueren romantischen Poesie in Deutschland (1847)
- Der deutsche Roman des 18.ten Jahrhunders (1851)
- Zur Geschichte des Dramas (1854)
- Geschichte der poetischen Literatur Deutschlands (1857)
