Kairuan

Z Wikipedii

Współrzędne: 35°40'54" N 10°06'14" E35.6816667 10.1038889 (Kairuan)


Kairuan القيروان
Państwo	Tunezja
Gubernatorstwo	Kairuan
Burmistrz	Mustapha Houcine
Położenie	35° 40' 54 '' N 10° 06' 14 '' E
Ludność (2004) • liczba ludności	117 903
Miasta partnerskie	Fez Kordowa
Położenie na mapie kraju Kairuan القيروان
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Kairuan^a Lista światowego dziedzictwa UNESCO

Kraj	Tunezja
Typ	kulturowe
Spełniane kryterium	(i) (ii) (iii) (v) (vi)
Charakterystyka	#499
Region^b	Kraje arabskie
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę:	1988 na 12 sesji
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Kairuan (arab. لقيروان; fr. Kairouan) to po Mekce, Medynie i Jerozolimie czwarte święte miasto islamu, znajdujące się w Tunezji,
ok. 160 km na południe od Tunisu, 57 km na zachód od Susy

Nazwa miasta pochodzi od arabskiego kairuwân – oznaczającego obóz wędrownych nomadów.
Kairuan to jedno z pierwszych miast Afryki północnej, w którym na stałe zagościł islam.

[edytuj] Historia

Kairuan założony został ok. 670 r. przez Arabów. Początkowo był posterunkiem arabskim strzegącym szlaków karawan przed napadami Berberów.

W latach 800-909 był stolicą afrykańskiego państwa Aghlabidów i na te lata przypada największy rozkwit miasta. W 909 r. Kairuan przeszedł w ręce Fatymidów, którzy przenieśli stolicę do Mahdiji. Od tego czasu miasto zaczęło się chylić ku upadkowi, a w 1057 r. zostało całkowicie zniszczone przez Hilalitów – już nigdy nie odzyskało politycznej pozycji sprzed wieków, mimo to zachowało swe znaczenie jako centrum religijne i święte miasto islamu.
Kairuan przez wieki był również prężnym ośrodkiem naukowym świata arabskiego. Istniała tu m.in. sławna szkoła medyczna i filozoficzna.

[edytuj] Zabytki

Największą atrakcją Kairuanu jest Wielki Meczet, zwany również Meczetem Sidi Okba, od imienia fundatora i założyciela Kairuanu, powstały ok. 670 r. Pierwotna budowla została całkowicie zniszczona, a obecna świątynia to dzieło Aghlabidów (IX w.). Dach meczetu wspiera się na 414 filarach, pochodzących z rzymskich miast na terenie Afryki, a także Kartaginy i Susy.

Otoczona murami medyna Kairuanu jest jednym wielkim bazarem. Pierwsze mury zbudowano pod koniec VIII w. Później były wielokrotnie przebudowywane, a ich obecny wygląd to efekt XVIII-wiecznych przeróbek. Najstarsza pośród licznych bram, Bab el-Khoukha z 1706 r., chlubi się wspartym na kolumnach łukiem w kształcie podkowy.

W mieście istnieje ponad setka meczetów.
Słynny Meczetem Cyrulika (Zawija Sidi Sahab) jest oddalony o 1,5 km na północny zachód od medyny. W budynku mieści się grób Abu Zama el-Belawiego, przyjaciela Mahometa. Nosił on przy sobie trzy włosy z brody Proroka, dlatego był znany jako Fryzjer, co wyjaśnia pochodzenie nazwy budowli – Meczet Fryzjera (Cyrulika). Osoby wyznające inną religię niż muzułmańska nie mogą go zwiedzać.
Meczet Trzech Drzwi powstał w 866 r. z inicjatywy Mohammeda bin Kairoun el-Maafri, świętego z Kordowy. Całą fasadę zajmują trzy portale, nad którymi, umieszczono kufickie fryzy, zdobione roślinymi motywami.

Baseny Aghlabidów pochodzące z 862 r. to dwa zbiorniki 48 i 17-kątne, w których gromadzono wodę dla miasta. Woda była dostarczana akweduktem z odległego o 36 km na zachód źródła na wzgórzu Dżabel Cherichera.

W sercu medyny znajduje się Bir Barouta, koło czerpakowe jest napędzane siłą mięśni wielbłąda. Wodę, uchodzącą za świętą, sprzedaje się pielgrzymom w plastikowych butelkach.

W mieście znajduje się również Muzeum du Tapis (Muzeum Dywanów), gdzie można poznać ich historię oraz procesy technologiczne ich produkcji. Wydawane są tu także państwowe certyfikaty, określające jakość i zalecaną cenę.

W Kairuanie znajduje się również pomnik postawiony narodowej tunezyjskiej potrawie czyli kuskusowi. Pomnik przedstawia ogromny gar kuskusu i znalazł się w Księdze Rekordów Guinnessa.