Kazimierz Głowacki (wojskowy)

Z Wikipedii

Kazimierz Głowacki
kontradmirał
Urodzony	6 lipca 1940 Skarżysko-Kamienna
Kariera wojskowa
W służbie od	1960
Stanowiska	szef Wojskowych Służb Informacyjnych
Odznaczenia

Kazimierz Głowacki (ur. 6 lipca 1940 roku) - polski kontradmirał i inżynier techniki nawigacji. W okresie od 1960 do 1999 roku służył Siłach Zbrojnych. Był morskim oficerem pokładowym, a następnie funkcjonariuszem wojskowych służb specjalnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i III Rzeczypospolitej. W latach 1996-1997 kierował Wojskowymi Służbami Informacyjnymi.

[edytuj] Wykształcenie

Kazimierz Głowacki urodził się 6 lipca 1940 roku w Skarżysku-Kamiennej. Od 1960 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową w pułku czołgów w Lidzbarku Warmińskim. Po ukończeniu w 1962 roku Podoficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile został przyjęty na Wydział Pokładowy Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1966 roku otrzymał promocję oficerską i tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego, natomiast w 1969 roku odbył specjalistyczne przeszkolenie w Ośrodku Szkolenia Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie.

[edytuj] Służba wojskowa

Pierwsze stanowisko służbowe w Marynarce Wojennej objął w 7 dywizjonie niszczycieli, gdzie został dowódcą działu I nawigacyjnego ORP "Błyskawica". Następnie był pomocnikiem szefa Oddziału Organizacyjno-Szkoleniowego, starszym radcą ds. językowych oraz starszym pomocnikiem szefa Oddziału Organizacyjno-Szkoleniowego w Zarządzie II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. Od 1971 do 1973 roku pełnił funkcję oficera do zleceń Attachatu Wojskowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie do kraju wyznaczono go oficerem, a następnie starszym oficerem w Zarządzie II. W 1979 roku został zastępcą attaché wojskowego w Kanadzie, a w 1983 roku objął stanowisko zastępcy szefa Oddziału Organizacyjno-Szkoleniowego. W latach 1986-1990 był attaché wojskowym w Wielkiej Brytanii.

Do 1991 roku przebywał w dyspozycji szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, po czym został zastępcą szefa Zarządu III Kontrwywiadu w Inspektoracie Wojskowych Służb Informacyjnych w Warszawie. W okresie od 1993 do 1995 roku kierował Zarządem Kontrwywiadu. Następnie znajdował się w dyspozycji szefa Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej. W latach 1996-1997 był szefem Wojskowych Służb Informacyjnych. W 1999 roku przeszedł w stan spoczynku z dyspozycji ministra obrony narodowej.

Awansował na kolejne stopnie oficerskie:
podporucznika marynarki - 1966 rok porucznika marynarki - 1968 rok kapitana marynarki - 1972 rok komandora podporucznika - 1978 rok	komandora porucznika - 1982 rok komandora - 1988 rok kontradmirała - 1997 rok.

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju

[edytuj] Bibliografia

Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski. "Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)" Wydawnictwo Von Borowiecky. Warszawa 2002 rok. (ISBN 83-87689-46-7)