Kazimierz Karaś

Z Wikipedii

Kazimierz Karaś herbu Dąbrowa (ur. 1711, zm. 1775) – kasztelan wiski, marszałek prywatny króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Wychowanek i zaufany domownik Stanisława Poniatowskiego, kasztelana krakowskiego i ojca króla. Cześnik buski, później cześnik liwski, od 1749 generał wojsk królewskich. W 1764 został wybrany posłem ziemi warszawskiej na sejm elekcyjny. Wkrótce mianowany kasztelanem wiskim i generalnym administratorem poczt w całej Koronie i Litwie. Od 1765 prywatny marszałek dworu królewskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego. Odznaczony Orderem św. Stanisława w 1765, w 1773 Orderem Orła Białego. Otrzymał starostwa: ryckie, zadybskie, goszczynskie i nowodworskie.

W Warszawie w tzw. "gruntach Oboźnego" przy Krakowskim Przedmieściu wzniósł w 1769 okazały późnobarokowy pałac, będący w okresie insurekcji kościuszkowskiej kwaterą naczelnika Tadeusza Kościuszki. Pałac zburzono w 1912.

Kazimierz Karaś zmarł w Warszawie i pochowany został u Kapucynów na ulicy Miodowej.