Kazimierz V

Z Wikipedii

Kazimierz V (ur. ok. 1380, zm. 1435) - książę szczeciński, syn Świętobora I (od 1413 wraz z Ottonem II, od 1428 samodzielnie) z pomorskiej dynastii Gryfitów.

Był poplecznikiem krzyżackim. Jako dowódca sprzymierzonych z zakonem wojsk pomorskich walczył w bitwie pod Grunwaldem, gdzie dostał się do niewoli króla polskiego. Po bitwie zaproszony przez króla wział udział w uczcie triumfalnej. W 1423 wziął udział w antypolskim zjeździe na zamku w Szczecinku z udziałem m.in. Eryka Pomorskiego króla Danii, Szwecji i Norwegii, wielkiego mistrza krzyżackiego Pawła von Russdorff, oraz innych książąt zachodniopomorskich Ottona II szczecińskiego, Warcisława IX wołogoskiego, Barnima VII wołogoskiego i Bogusława IX słupskiego.

W ciągu swego panowania prowadził nieustanne walki z Brandenburgią. Pod koniec swego panowania rozpoczął rozbudowę zamku w Szczecinie - dobudowanie skrzydła południowego. Rozbudowa została jednak powstrzymana przez Radę Miejską, która była w konflikcie z rodem książęcym.

[edytuj] Źródło

• "Przewodnik po Szczecinie"; praca zbiorowa, wyd. "13 Muz"; Szczecin 1999