Kościół Ewangeliczny w RP
Z Wikipedii
Kościół Ewangeliczny w Rzeczypospolitej Polskiej - chrześcijański kościół protestancki o charakterze ewangelicznym (ewangelikalnym).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Wywodzi się z ruchu ewangelicznych chrześcijan mającego początek w XIX wieku w Rosji. Pierwszy zbór Kościoła działa od 1978 r. w Bydgoszczy, do 1988 r. w strukturach Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, następnie do 2003 r. w strukturach Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan.
[edytuj] Teologia
Teologia Kościoła w głównych punktach opiera się o doktryny teologii ewangelikalnej. Wyznawana jest wiara w nieomylność Pisma Świętego składającego się z 66 ksiąg, Trójcę Świętą, boskość i człowieczeństwo Jezusa Chrystusa, jego śmierć za grzechy ludzkości, jego zmartwychwstanie, jego wniebowstąpienie i jego powtórne przyjście, wieczne życie oraz wieczne potępienie. Przyjmowane są dwa ustanowienia (sakramenty): chrzest przez zanurzenie osób świadomie wierzących oraz Wieczerza Pańska pojmowana jako pamiątka ofiary Chrystusa (memorializm). Ponadto uznawane jest powszechne kapłaństwo wierzących.
[edytuj] Struktura i działalność
Kościół działa w oparciu o statut. Najwyższymi jego organami są Synod, Rada Kościoła oraz Komisja Rewizyjna. Podstawową jednostką organizacyjną jest zbór, a pomocniczymi - agendy.
Obecnie Kościół posiada zbór oraz misję ewangeliczną w Bydgoszczy oraz powstający zbór w Janikowie. Prowadzi również zaoczne seminarium biblijne, teatr pantomimy oraz Centrum Obozów Chrześcijańskich w Oćwiece k. Żnina. Do Kościoła należy ponad stu członków i sympatyków.
Przewodniczącym Rady Kościoła jest Jan Tomczyk.
W rejestrze Kościołów i Związków Wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wpisany jest pod numerem 154.
