Koczkodan koroniasty

Z Wikipedii

Koczkodan koroniasty
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	Strunowce
Podtyp	Kręgowce
Gromada	Ssaki
Szczep	Łożyskowce
Rząd	Naczelne
Podrząd	Haplorrhini
Nadrodzina	Makakokształtne
Rodzina	Makakowate
Nazwa systematyczna
Ceropithecus pogonias
Bennett 1833
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Zasięg występowania

Koczkodan koroniasty należy do dużej grupy małp wąskonosych. Żyje od połudiowo-zachodniej Nigerii po Kotlinę Kongo.

Spis treści 1 Tryb życia 2 Rozmnażanie 3 Pożywienie 4 Wygląd 5 Bibliografia

[edytuj] Tryb życia

Podstawowe dane
Długość ciała	Samce 50-66cm, samice 38-46cm
Długość ogona	Samce 60-87cm, samice 50-68cm
Masa ciała	Samce 3-6kg, samice 1,8-3,5kg
Dojrzałość płciowa	Samce w 2-3 roku, samice w 6-7
Okres godowy	Maj-październik
Ciąża	Ok. 6 miesięcy
Liczba młodych w miocie	1 rzadko 2
Zwyczaje	Zwierze towarzystkie, żyje na drzewach, aktywne w dzień
Pożywienie	Liście, pędy, owoce, małe kręgowce i owady
Odgłosy	Głębokie poszczekiwanie i melodyjny szczebiot
Ochrona	Obecnie nie jest bezpośrednio zagrożony, lecz w wyniku stałego niszczenia lasów deszczowych jego populacja powoli się zmniejsza
Długość życia	W niewoli 30 lat

Koczkodan koroniasty żyje w tropikalnych dżunglach deszczowych, zamieszkuje główinie wyższe piętro drzew, aż po korony. Na ziemię schodzi bardzo rzadko. Żyje w stadach rodzinnych, składających się z 6-10 osobników. Głównie jest to jeden dojrzały płciowo samiec i 1-2 zdolne do reprodukcji samice oraz ich młode. Młode zazwyczaj opuszczają rodzinę i żyją w "kawalerskich" stadach do czasu, gdy osiągną dojrzałość płciową. Wtedy starają się założyć własną rodzinę.

Grupa w nocy zawsze śpi razem w koronach drzew, na terenie, gdzie stado szuka pożywienia w ciągu dnia. Dorosły samiec bardzo czujnie pilnuje stada. Trzyma wszystkich intruzów na dystans.

W ciągu dnia koczkodany są bardziej towarzyskie i gromadzą się razem z innymi gatunkami małp, np. koczkodanami zielonosiwymi czy koczkodanem muido. Mogą nawet na krótki czas tworzyć wspólne stada.

Małpy te wiele czasu poświęcają na pielęgnacje sierści, zarówno własnej, jak i towarzyszy ze stada. Palcami, zębami i wargami usuwają wzajemnie pasożyty z sierści. Cała rodzina żyje razem. Poszczególni jej członkowie porozumiewają się ciągłym mamrotaniem, szczekaniem i innymi odgłosami. Koczkodany te do komunikacji używają bogatej gestykulacji i wyrazów twarzy.

[edytuj] Rozmnażanie

Dojrzałe płciowo samice koczkodanów koroniastych gotowe są do zapłodnienia co 30 dni przez cały rok. Mimo to młode rodzą się zajczęściej między listopadem, a kwietniem. Dzieje się tak ponieważ mają wtedy najwięcej pożywienia. Samo przarzenie odbywa się w nocy, wysoko w koronach drzew, w miejscu gdzie małpy sypiają. Ciąża trwa około 6 miesięcy. Po tym czasie rodzi się najczęsciej młode. Bliźnięta pojawiają się dość rzadko. Noworodek od razy chwyta się mocno sierści na brzuchu matki.

Noworodek koczkodana koroniastego ma delikatne, jasne futerko, waży 300g i ma już otwarte oczy. Ssie mleko matki, po którym bardzo szybko rośnie, a po kilku tygodniach może już skakać po gałęziach. Po pół roku zostaję odstawiany przez matkę. W tym czasie jest już samodzielny, ma też nową sierść. Kolejne lata, do osiągnięcia dojrzałości płuciowej, spędza w stadzie matki.

[edytuj] Pożywienie

Koczkodan koroniasty żywi się liśćmi, miękkimi, świeżymi pędami i owocami. W jego jadłospisie nie brak też nasion oraz różnych soków i owadów.

Pożywienie najpierw starannie sprawdza, a potem ręką wkłada do ust. Miękkie i soczyste jedzenie dostarcza mu dużej ilości płynów, dlatego nie musi regularnie pić.

Koczkodany wyruszają czasem na pola i plantacje owoców na skrajach dżungli. Tam, gdzie jest pod dostatniem pożywienia, częto żeruje kilka stad. Część zwierząt stoi na staraży i pilnuje. Grupy takie mogą liczyć nawet 2000 osobników.

[edytuj] Wygląd

Sierść: Żółtawa, czarna pręga przebiega wzdluż całego kręgosłupa, od barków po ogon. Nogi ma ciemne na zewnątrz, strone wewnętrzna jest pomarańczowa. Stopy i dłonie czarne. Samiec i samica są ubarwione tak samo.

Głowa: Zaokrąglona z krótkim nosem. Twarz czarna z białymi paskami. Torby policzkowe służą do przenoszenia pożywienia. Sierść na czole ma oliwkowy odcień. Trzy czarne pręgi zaczynają się nad brwiami i przecinają całą głowę aż po kark. Sierść środkowej pręgi tworzy mały grzebień.

Kończyny: Umięśnione kończyny tylnie są o wiele dłuższe niż przednie. Za ich pomocą zwinnie skacze z gałęzi na galąź.

Ogon: Jest długi i cienki. Służy do utrzymywanie równowagi. Tak jak innych małp wąskonosych jego ogon nie jest chwytny.

[edytuj] Bibliografia