Korona norweska
Z Wikipedii
Korona norweska - jednostka monetarna w Norwegii.
W jęz. norweskim korona nazywa się krone (liczba mnoga: kroner). 1 krone dzieli się na 100 øre (w l. mn. i poj.). Międzynarodowy kod (→ ISO 4217) waluty norweskiej to NOK.
[edytuj] Nominały
Obecnie w obiegu są monety o nominałach 50 øre, 1 krone i 5, 10, 20 kroner oraz banknoty 50, 100, 200, 500 i 1000 kroner.
[edytuj] Historia
Korona jako środek płatniczy została wprowadzona w Norwegii w 1873 roku w związku z powstaniem Skandynawskiej Unii Monetarnej. Do Unii oprócz Norwegii należały Szwecja oraz Dania. Unia rozpadła się po pierwszej wojnie światowej, jednak państwa skandynawskie postanowiły zachować nazwę waluty - dlatego jednostka monetarna w Szwecji i Danii również nazywa się koroną.
Unia Europejska |
euro • korona duńska • korona szwedzka • funt szterling • korona czeska • korona słowacka • forint węgierski • złoty polski • lit litewski • łat łotewski • korona estońska • lew bułgarski • lej rumuński • funt gibraltarski |
Europa Zachodnia |
frank szwajcarski • korona norweska • korona islandzka • korona Wysp Owczych • funt manx • funt Jersey • funt Guernsey |
Europa Wschodnia |
rubel • hrywna ukraińska • rubel białoruski • lej mołdawski • rubel naddniestrzański |
Bałkany |
denar macedoński • kuna chorwacka • dinar serbski • bośniacka marka zamienna • lek albański • nowa lira turecka |
Zakaukazie | |
kursywą zaznaczone regiony autonomiczne suwerennych państw posiadające własne waluty |