Księżyce Kordylewskiego
Z Wikipedii
Księżyce Kordylewskiego – obłoki pyłowe znajdujące się w punktach libracyjnych orbity Księżyca, obiegające Ziemię w tym samym czasie co Księżyc. Ich istnienie zostało zasugerowane przez polskiego astronoma Kazimierza Kordylewskiego w roku 1961, ale wciąż nie ma pewności co do ich istnienia.
Kazimierz Kordylewski po raz pierwszy zaobserwował księżyce w październiku 1956, jako poświatę o wielkości kątowej około 2° (później oceniono wielkość obłoków na 6°) i jasności o połowę mniejszej od efektu Gegenschein (przeciwświecenia). Udało się je sfotografować w 1961, kiedy zdawały się zmienić kształt i rozmiar.
Uważa się, że każdy z dwóch obłoków Kordylewskiego ma masę sumaryczną około 10.000 kg, a średnicę od 14.000 do 50.000 km (dla porównania: średnica Ziemi wynosi ok. 12.745 km).
Niektórzy uważają księżyce pyłowe za zjawisko przejściowe (krótkotrwałe), jako że punkty libracyjne L4 i L5 są niestabilne.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Referencje
- Hipotetyczne Planety
- Poszukiwanie obiektów w pobliżu Punktów Lagrange'a pomiędzy Ziemią a Księżycem, Francisco Valdes i Robert A. Freitas Jr. - nie znaleziono żadnych obiektów w punktach Lagrange'a pomiędzy Ziemią a Księżycem oraz pomiędzy Ziemią a Słońcem, jednak badanie to nie było na tyle 'czułe' żeby uwzględniać chmury pyłowe.
- http://www.kordylewski.pl/
- http://www.daedalusal4.utvinternet.co.uk/1%20-%20Location.htm
- Ze wspomnień o Kazimierzu Kordylewskim
- http://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/19630007579_1963007579.pdf NASA Technical Memorandum X-814
Słońce · Merkury · Wenus · Ziemia · Mars · Ceres · Jowisz · Saturn · Uran · Neptun · Pluton · Eris
Planeta · Planeta karłowata · Księżyce: Ziemi · Marsa · Planetoid · Jowisza · Saturna · Urana · Neptuna · Plutona · Eris
Małe ciała: Meteoroidy · Planetoidy (Pas planetoid) · Centaury · TNO (Pas Kuipera/Dysk rozproszony) · Komety (Obłok Oorta)
