Kukułka Fuchsa
Z Wikipedii
| Kukułka Fuchsa | |||||||||||||||||||||||||||||
 Kwiatostan |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka wg Reveala | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | okrytonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Klasa | jednoliścienne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | storczykowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | storczykowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | kukułka | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | kukułka Fuchsa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| 'Dactylorhiza fuchsii (Druce) Soó | |||||||||||||||||||||||||||||
| Synonimy | |||||||||||||||||||||||||||||
| Orchis fuchsii Druce Dactylorhiza maculata subsp. fuchsii (Druce)Hyl. |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć i grafik |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Kukułka Fuchsa, stoplamek Fuchsa (Dactylorhiza fuchsii (Druce) Soó) - gatunek byliny należący do rodziny storczykowatych. W Polsce występuje na terenie całego kraju, jdenak jest rośliną rzadką[1].
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia, wyrasta z podzielonej, palczastej bulwy.
- Łodyga
- Prosta, pełna, ulistniona, cienka, zielona, osiąga wysokość do 30 cm, a w dobrych warunkach dorasta do 50 cm.
- Liście
- Osadzone skrętoległe na pędzie od 3 do 6 sztuk. Dolne podłużne, lancetowate, szerokoeliptyczne, tępo zakończone, pokryte plamkami. Górne liście obejmują łodygę.
- Kwiat
- Zebrane w kłos, średniej wielkości, zwykle bezwonny o barwie od bladoróżowej przez czerwoną do ciemnofioletowej z bordowym rysunkiem. Znamię pokryte jest lepką, bogatą w glukozę substancją przywabiającą owady. Warżka z bardzo zmiennym wzorem w kształcie punktów i linii, łatka środkowa warżki ostra i dłuższa od bocznych. Boczne płatki silnie odgięte w tył. Kwiatostan wielokwiatowy, gęsty, położony w szczytowej części pędu. Kwitnie od kwietnia do czerwca, wcześniej niż większość roślin miododajnych.
- Owoce
- Torebka z dużą ilością bardzo drobnych nasion, rozsiewanych przez wiatr.
- Biotop
- Rośnie w żyznych wilgotnych lasach olszowych, na brzegach wód, na podmokłych łąkach i torfowiskach, czasami na skrajach łąk i w podmokłych zaroślach na granicy z lasem. Lubi gleby wilgotne, żyzne, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Mrozoodporna, bez okrywy śnieżnej znosi dobrze niskie temperatury. Geofit.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski[2] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Największym zagrożeniem są skutki działalności człowieka; zadeptywanie, zrywanie, nawożenie.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z gółką długoostrogową, kukułką bzową, k. krwistą, k. Russowa i k. szerokolistną[1].
[edytuj] Ciekawostki
- Często mylona jest ze kukułką plamistą (Dactylorhiza maculata).
- Od pozostałych kukułek (stoplamków) różni się tym, iż jako jeden z nielicznych oferuje owadom nektar.
[edytuj] Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
