Kurt Lischka
Z Wikipedii
Kurt Lischka (ur. 16 sierpnia 1909, zm. 1987) – zbrodniarz hitlerowski, SS-Obersturmbannführer, zastępca szefa SD i Policji Bezpieczeństwa we Francji oraz szef SD i Policji Bezpieczeństwa w Paryżu, współodpowiedzialny za eksterminację francuskich Żydów.
Urodził się we Wrocławiu w Polsce) jako syn urzędnika bankowego. Po ukończeniu studiów prawniczych i politologii we Wrocławiu i Berlinie, pracował w niemieckim sądownictwie. Członek NSDAP, do SS wstąpił 1 czerwca 1933. 1 września 1935 Lischka rozpoczął pracę w gestapo i w styczniu 1940 został szefem gestapo w Kolonii. Następnie przeniesiono go do okupowanej przez III Rzeszę Francji w listopadzie 1940.
Lischka został zastępcą Helmuta Knochena, jako szefa SD i Policji Bezpieczeństwa (Sipo) we Francji. Od 15 stycznia 1943 był także dowódcą SD i Sipo w Paryżu oraz stanął na czele departamentu, który zajmował się aresztowaniami i obozami przeznaczonymi dla wrogów Rzeszy. Lischka uchodził w hitlerowskim aparacie terroru za specjalistę od spraw żydowskich, z którymi był ściśle związany od 1938, gdy mianowano go na pewien okres szefem Referatu żydowskiego (b4) w ramach gestapo. Był także głową berlińskiego Centrum do spraw emigracji Żydów. Po wybuchu II wojny światowej, w trakcie swojej służby we Francji, ponosi odpowiedzialność za organizację i przeprowadzenie deportacji do obozów zagłady i obozów koncentracyjnych 80 tysięcy Żydów. Zajmował się także stosowaniem zbrodniczych represji wobec innych "wrogów Rzeszy" we Francji. Pod koniec wojny został szefem Referatu do spraw Protektoratu Czech i Moraw w ramach RSHA.
Lischka ukrywał się następnie w Szlezwiku-Holsztynie, lecz został aresztowany przez aliantów 10 grudnia 1945. Był najpierw uwięziony przez Brytyjczyków, później przez Francuzów. Ostatecznie 2 maja 1947 został wydany władzom czechosłowackim, w związku z jego czynnościami jako szefa Referatu w ramach RSHA. Został jednak zwolniony i 22 sierpnia 1950 powrócił do RFN. Mimo że sąd francuski skazał go 18 września 1950 zaocznie na dożywocie, Lischka rozpoczął spokojne życie w Niemczech Zachodnich, zostając nawet powołany na stanowisko sędziego.
Jednak dzięki staraniom Serge Klarsfelda (francuskiego prawnika, który przeżył Holocaust) Lischka, wraz z dwoma innymi zbrodniarzami pod koniec lat 70. stanął przed sądem w Kolonii. Oprócz niego na ławie oskarżonych zasiedli: Ernst Heinrichsohn (pomocnik Lischki podczas jego służby w Paryżu, po wojnie m.in. burmistrz miasta Burgstadt w Bawarii) i Herbert Martin Hagen (jeden z wyższych oficerów SD w okupowanej Francji, skazany zaocznie przez francuski sąd na dożywocie, po wojnie ceniony i znany przemysłowiec w RFN). Był to najważniejszy proces zbrodniarzy hitlerowskich od czasów izraelskiego procesu Eichmanna w Jerozolimie. Jest on także uznawany przez niektórych za ostatni wielki proces nazistowskich zbrodniarzy wojennych. 2 lutego 1980 Kurt Lischka został uznany za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na 10 lat pozbawienia wolności.