Maskonur

Z Wikipedii

Maskonur
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	alki
Gatunek	maskonur
Nazwa systematyczna
Fratercula arctica
(Linnaeus, 1758)
Podgatunki
F. arctica arctica F. arctica grabae F. arctica naumanni
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Maskonur (Fratercula arctica) - średni ptak wodny z rodziny alk, występuje na północnoatlantyckim wybrzeżu Ameryki Północnej, Grenlandii, Islandii, Wyspach Owczych, Svalbardzie, Nowej Ziemi oraz atlantyckim wybrzeżu Półwyspu Skandynawskiego i Wyspach Brytyjskich. Na polskim wybrzeżu pojawia się sporadycznie.

Cechy gatunku 

Brak dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch głowy, kark, grzbiet, ogon i skrzydła oraz obroża na szyi czarne. Boki głowy i gardło jasnoszare. Pierś i brzuch białe. Krótki silny dziób o wyraźnym bocznym spłaszczeniu i poprzecznych fałdach ma szarą nasadę, a część dalszą w żółte i pomarańczowe pasy. Niebieskie płytki rogowe nad i pod okiem. Nogi pomarańczowe. Szata spoczynkowa podobna, lecz głowa i gardło ciemnieje, dziób staje się mniej kontrastowy, a nogi żółte.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 32-35 cm
rozpiętość skrzydeł 50 cm
waga ok. 300-650 g.

Biotop 

Pełne morze, w okresie lęgowym wybrzeża płaskie bądź skaliste. Szczególnie preferuje wyspy z bogatą warstwą torfowej gleby.

Gniazdo 

W głębokiej, wykopanej przez siebie norze. Tworzy kolonie.

Jaja 

Jeden lęg w roku, jedno jajo w zniesieniu.

Wysiadywanie 

Jajo wysiadywane jest przez okres 38 do 49 dni przez obydwoje rodziców, choć częściej przez samicę. Ptak nie siada na jaju, lecz okrywa je skrzydłem. Pisklęta opuszczają gniazdo po 6 tygodniach.

Pożywienie 

Drobne ryby, rzadziej bezkręgowce zdobywane podczas nurkowania.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

Zobacz też: ptaki Polski