Mieczysław Klimaszewski
Z Wikipedii
Mieczysław Marian Klimaszewski (ur. 26 lipca 1908 w Stanisławowie zm. 27 listopada 1995 w Krakowie) - polski geograf i geomorfolog, działacz państwowy.
Spis treści |
[edytuj] Działalność naukowa
Urodzony w rodzinie inteligenckiej, ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (1931); 1933 obronił doktorat, 1945 habilitował się, 1946 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 1957 profesora zwyczajnego. 1960 został członkiem korespondentem PAN, 1971 członkiem rzeczywistym; od 1990 także członek czynny PAU.
1928-1939 i 1945 pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1949 profesor tej uczelni; w międzyczasie pracował jako profesor Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. 1952-1978 dyrektor Instytutu Geografii UJ, 1953-1968 dyrektor Instytutu Geografii PAN. W latach 1964-1972 był rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Redaktor pism naukowych "Prace Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego" (1960-1978) i "Folia Geografica" (1968-1981). Oprócz polskich akademii należał także do korporacji zagranicznych, m.in. Niemieckiej Akademii Przyrodników "Leopoldina" (od 1961), Akademii Saksońskiej (od 1966), Akademii Fińskiej (od 1970), Akademii Jugosłowiańskiej (od 1974), Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk (od 1981).
Kilka towarzystw geograficznych przyznało mu honorowe członkostwo (w tym polskie, holenderskie, belgijskie i radzieckie).
[edytuj] Działalność publiczna
W latach 1965-1972 poseł na Sejm PRL; w czerwcu 1965 wybrany na członka Rady Państwa, a w grudniu t.r. - na zastępcę przewodniczącego Rady Państwa (był nim do marca 1972). 1967-1972 przewodniczący Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną "Polonia".
[edytuj] Odznaczenia i wyróżnienia
Miał kilka doktoratów honoris causa, m.in. uniwersytetów w Jenie, Kijowie i Bratysławie oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Wśród licznych odznaczeń państwowych można wymienić Krzyże Wielki, Komandorski z Gwiazdą oraz Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Order Sztandaru Pracy I klasy (który otrzymał dwukrotnie).
[edytuj] Publikacje
Opublikował około 230 prac, m.in.:
- Polskie Karpaty Zachodnie w okresie dyluwialnym (1948)
- Studia geomorfologiczne w zachodniej części Spitsbergenu (1960)
- Geomorfologia ogólna (1961)
- Geomorfologia Polski, Polska Południowa (1972)
- Geomorfologia (1978)
- Rzeźba Tatr Polskich (1988)
- Dzieje geomorfologii w czterdziestoleciu PRL (1988)
Wiele prac ukazało się także w pismach zagranicznych.
[edytuj] Źródła
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944-1991. Warszawa: PWN, 1991, s. 372. (w zakresie działalności politycznej)
