Mikasa

Z Wikipedii

Mikasa
Historia
Położenie stępki	24 stycznia 1899
Wodowanie	8 listopada 1900
Oddanie do służby	1 marca 1902
Wycofanie ze służby	20 września 1923
Status okrętu	okręt-muzeum
Stocznia	Vickers Shipbuilding, Barrow-in-Furness, Wielka Brytania
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	15 179 ton
Długość	131,7 m
Szerokość	23,2 m
Zanurzenie	8,28 m
Napęd	2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, moc 15 000 KM, 2 śruby napędowe, kotły parowe opalane węglem
Prędkość	18 węzła
Zasięg	4600 Mm przy prędkości 10 w., 1900 Mm / 16 w.
Załoga	830 ludzi
Uzbrojenie	4 działa kalibru 305 mm w dwóch dwudziałowych wieżach na dziobie i rufie, 14 dział kaliber 152 mm w kazamatach, 20 dział kaliber 76 mm, 8 dział kaliber 37 mm (3-funtowych), 4 stałe wyrzutnie torpedowe kaliber 457 mm
Galeria w Wikimedia Commons

Mikasa (jap. 三笠 , みかさ) – japoński okręt – pancernik (przeddrednot).

Zbudowany w Wielkiej Brytanii (stocznia Vickers w Barrow), stanowił ulepszoną wersję angielskiego typu Majestic. Budowa "Mikasy" stała się częścią intensywnych zbrojeń morskich Japonii, związanych z ekspansją na kontynencie azjatyckim. Program rozbudowy floty japońskiej przewidywał budowę 6 pancerników i 6 krążowników pancernych, które musiano zamówić za granicą z powodu dopiero rozwijającego się japońskiego przemysłu stoczniowego. "Mikasa" była ostatnim, a przy tym najnowocześniejszym z zamówionych pancerników. Jego koszt wyniósł 880 000£. Wodowano go 8 listopada 1900, oddano do służby 1 marca 1902. W listopadzie 1902 "Mikasa" stała się okrętem flagowym japońskiej floty.

W tym okresie, "Mikasa" była jednym z najnowocześniejszych i najpotężniejszych pancerników generacji przeddrednotów na świecie. W stosunku do typu Majestic, miała powiększoną wyporność (15 140 ton wobec 14 900), prędkość (18 węzłów wobec 17), wzmocnioną o dwa działa artylerię średnią, a przede wszystkim znacznie odporniejszy pancerz, dzięki zastosowaniu stali pancernej Kruppa zamiast wcześniejszej stali Harveya.

Okręt brał intensywny udział w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904-05, jako okręt flagowy admirała Heihachiro Togo – głównodowodzącego japońskiej floty. W pierwszym okresie wojny, okręt uczestniczył w działaniach pod Port Artur. 10 sierpnia 1904 wziął udział w bitwie na Morzu Żółtym z rosyjską flotą, odnosząc niewielkie uszkodzenia (około 20 trafień). Następnie, 27 maja 1905 wziął udział w decydującej bitwie pod Cuszimą, zakończonej całkowitym rozbiciem rosyjskiej II Eskadry Pacyfiku, podczas której również odniósł pewne uszkodzenia (około 30 trafień).

Już po podpisaniu pokoju z Rosją, pancernik zatonął 11 września 1905 w porcie w Sasebo na skutek wybuchu w rufowej komorze amunicyjnej (339 ofiar). W sierpniu 1906 został podniesiony, a następnie wyremontowany i w 1908 przywrócony do służby, lecz szybki rozwój nowych generacji pancerników obniżył jego wartość bojową. 1 września 1921 został przeklasyfikowany na okręt obrony wybrzeża I klasy. 17 września 1921 uszkodził dno na skałach pod Władywostokiem, następnie wyremontowany. 20 września 1923 został wycofany ze służby, a 11 października 1923 uszkodzony w czasie trzęsienia ziemi w Yokosuka.

W listopadzie 1926 został przeznaczony na okręt-muzeum w Yokosuka. Po dewastacji, spowodowanej także okupacją amerykańską po II wojnie światowej, 27 maja 1961 "Mikasa" została odrestaurowana (przy wsparciu USA). Obecnie "Mikasa" zachowany jest jako okręt-muzeum w suchym doku w Yokosuka.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

[edytuj] Opancerzenie

stal cementowana Kruppa

• burty:
  • główny pas burtowy na linii wodnej: 102-229 mm
  • górny pas burtowy: 152 mm
• barbety: 203-356 mm
• wieże artylerii: 203-254 mm
• pokłady: 51 mm i 76 mm
• kazamaty: 152 mm
• stanowisko dowodzenia: 356 mm