Monoteizm trynitarny
Z Wikipedii
Monoteizm trynitarny — wiara w istnienie jednego Boga w trzech osobach. Monoteizm trynitarny stanowi pośrednie stadium między monoteizmem uznającym jedną osobę boską oraz politeizmem, gdzie boskość przypisuje się wielu bytom.
Monoteizm trynitarny najczęściej występuje w większości odmian chrześcijaństwa. Boskość przypisywana jest trzem osobom tworzącym Trójcę Świętą, czyli Bogu Ojcu, Jezusowi Chrystusowi oraz Duchowi Świętemu, które mają być jednym bóstwem. Tryteizm zakłada, że te osoby są od siebie oddzielone (trzech bogów). Istnieją też odłamy chrześcijaństwa zaprzeczające boskości Jezusa.
Monoteizm trynitarny odróżnia istotę (substantia, ousia) Boga - jej jdyność stanowi o monoteizmie od osób (persona, prosopon) boskich. Ojcowie Kapadoccy oddali to za pomocą następującej sentencji: mia (jedna) ousia, treis (trzy) hypostaseis [orzekając przy tym, że można posłużyć się prosopon zamiast hypostasis]
W hinduizmie istnieje koncepcja Trimurti - trójcy bóstw, tworzonej przez Brahmę, Wisznu i Śiwę, porównywaną czasem z chrześcijańską Trójcą Świętą. Jednak w hinduizmie idea Boga-Trimurti występuje bardziej jako byt filozoficzno-teologiczny ukazujący trzy różne aspekty Boga. Trimurti natomiast nie ma praktycznego znaczenia religijnego i przeważająca większość hinduistów wierzy, że jest tylko jeden Bóg - dla wyznawców wisznuizmu jest to Wisznu, śiwaizmu Śiwa, a śaktyzmu Śakti.
W jednym z odłamów hinduizmu- gaudija wisznuizmie- istnieje koncepcja trójjedynego Boga- Kryszny, który pojawił się na Ziemi w trzech Osobach-ekspansjach: jako Kryszna, Balarama i Subhadra. Są one często czczone wspólnie jako Najwyższa Osoba Boga pod postacią trzech posągów.
[edytuj] Zobacz też
- agnostycyzm
- apateizm
- ateizm
- autoteizm
- bóstwa
- chrześcijaństwo
- deizm
- dualizm (religia)
- gnostycyzm
- henoteizm
- malteizm
- panenteizm
- panteizm
- politeizm
- sekularyzm
- teizm
- teofilia
