Nabój 9 x 19 mm Parabellum

Z Wikipedii

9 x 19 mm Parabellum
Naboje 9 mm Parabellum FMJ
Rodzaj	nabój pistoletowy
Kaliber	9 mm
Średnica
pocisku	9,03 mm
min. łuski	9,65 mm
max. łuski	9,93 mm
kryzy	9,96 mm
Długość
łuski	19,15 mm
pocisku	15,5 mm
naboju	29,7 mm
Masa
naboju	10,4-12,5 g
pocisku	6,8-8 g
materiału miotajacego	0,32-0,36 g
Inne
Prędkość pocz. pocisku	356-420 m/s
Ciśnienie max.	160-300 MPa

Nabój Parabellum (9 x 19 mm Parabellum, Luger, w skrócie Para, 9 x 19 mm NATO) - niezwykle popularny nabój pistoletowy kaliber 9 mm, o długości łuski 19,15 mm (9 x 19 mm). Jest to obecnie najpowszechniej używany na świecie nabój pistoletowy, zwłaszcza w większości typów pistoletów wojskowych i policyjnych oraz pistoletów maszynowych.

Opracowany przez Georga Lugera w 1902 do pistoletów P08 Parabellum (stąd nazywany też Luger). Początkowo z pociskiem walcowo-stożkowym, od 1915 z walcowo-owalnym. Aktualnie produkowany z różnymi rodzajami pocisków i używany w większości armii świata. Charakterystyki produkowanych nabojów tego typu znacznie się różnią, wspólne są jedynie ich wymiary (z wyjątkiem pocisków specjalnych).

Po II wojnie światowej nabój 9 x 19 mm Parabellum znalazł się na uzbrojeniu wielu państw europejskich. Po powstaniu NATO stał się przepisowym nabojem pistoletowym paktu. Nabój 9 x 19 mm NATO musi posiadać następujące parametry:

• masa pocisku 7,45 g
• pocisk w płaszczu
• prędkość początkowa 396 m/s
• energia początkowa pocisku 584 J
• średnią wartość ciśnienia maksymalnego 205 MPa
• skupienie 76 mm na 50 m

Przed II wojną światową nabój 9 x 19 mm był przepisowym nabojem pistoletowym Wojska Polskiego, stosowany był w pistolecie Vis i pistolecie maszynowym Mors. Obecnie ponownie znalazł się na uzbrojeniu polskiej armii i jest używany równolegle z wycofywanym nabojem 9 x 18 mm Makarowa.

Od 2003 roku nabój 9 x 19 mm Parabellum w wersji 7N21 znajduje się na uzbrojeniu armii Federacji Rosyjskiej.

[edytuj] Wersje

• D - francuski, pocisk o masie 8 g i prędkości początkowej 396 m/s
• M38 - włoski, pocisk o masie 8 g i prędkości początkowej 305 m/s
• M39B - szwedzki, pocisk o masie 6,8 g i prędkości początkowej 420 m/s
• belgijski, zwykły, pocisk o masie 8 g i prędkości początkowej 356 m/s
• belgijski, smugacz, pocisk o masie 7,65 g i prędkości początkowej 350 m/s
• Mk 2Z -brytyjski, zgodny z 9 x 19 mm NATO
• 7N21 - rosyjski, masa pocisku 5,5 g

[edytuj] Bibliografia

• Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Bellona 1991. ISBN 83-11-07784-3
• Ireneusz Chloupek, Standard pana Lugera. Komandos 6/94. ISSN 0867-8669