Nicole Arendt

Z Wikipedii

Nicole Arendt
Państwo	Stany Zjednoczone
Miejsce zamieszkania	Gainesville
Data urodzenia	26 sierpnia 1969
Miejsce urodzenia	Somerville
Wzrost	177 cm
Waga	68 kg
Gra	leworęczna
Status profesjonalny	18 maja 1991
Zakończenie kariery	2003
Trener	Raj Chaudhuri
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	49 (16 czerwca 1997)
Australian Open	3R (1996)
Roland Garros	4R (1997)
Wimbledon	3R (1996, 1997)
US Open	3R (1995)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	16
Najwyżej w rankingu	3 (25 sierpnia 1997)
Australian Open	SF (1996, 2001)
Roland Garros	SF (1995, 2002)
Wimbledon	F (1997)
US Open	SF (1997)

Nicole Arendt (ur. 26 sierpnia 1969 w New Jersey) - tenisistka amerykańska o statusie profesjonalnym, wicemistrzyni Wimbledonu w grze podwójnej, finalistka turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej.

Nicole pojawiła się w prestiżowych imprezach po raz pierwszy w 1986 roku, kiedy to doszła do drugiej rundy singlowego US Open. Ponadto wygrywała turnieje z cyklu ITF. Rok później została sklasyfikowana w rankingu tenisowej organizacji kobiecej w czwartej setce. Kolejne dwa sezony przyniosły mniej dobrych rezultatów, Arendt rzadziej brała udział w zawodach. Powróciła dopiero w 1991 roku, od razu docierając do finału imprezy z cyklu Wielkiego Szlema - US Open u boku Brendy McCarthy. Przez kilkanaście kolejnych miesięcy skoncentrowana na wynikach singlowych, wśród których należy wymienić półfinały turniejów WTA w Dżakarcie i Singapurze. W 1995 roku okazało się jednak, że zdecydowanie większe osiągnięcia odnosi w grze deblowej. Wówczas to wygrała imprezy zawodowe w Houston, Zurychu i Québec. Przełomowy pod tym względem był rok 1996, kiedy to dwukrotnie - w Melbourne i Paryżu została wielkoszlemową wicemistrzynią w grze mieszanej u boku Luke Jensena, ponadto w tym pierwszym była w ćwierćfinale, podobnie jak pod koniec roku w Nowym Jorku. Razem z McCarthy wygrała World Doubles Cup. Panie zakwalifikowały się także do turnieju mistrzyń, ale nie wystartowały ze względu na kontuzję kolana Holenderki.

W roku 1997 Arendt została trzecią rakietą deblową na świecie, zarobiła ponad milion dolarów występami na korcie, doszła do czwartej rundy singlowego Roland Garros, pokonując po drodze Janę Novotną. Odniosła kilka spektakularnych wyników deblowych, wśród których najważniejszym była obrona World Doubles Cup. Niestety, wówczas przytrafiła się jej kontuzja ramienia, co zakończyło się operacją pod koniec roku. Nicole Arendt nie występowała przez cały sezon 1998, a w tym czasie kontynuowała studia na uniwersytecie na Florydzie.

Do zawodowej rywalizacji powróciła w wielkim stylu w roku 1999, osiągając razem z Manon Bollegraf ćwierćfinał Australian Open. To osiągnięcie wyrównała na przełomie sierpnia i września w Nowym Jorku. Dopiero w maju rozegrała spotkanie gry pojedynczej w ramach turnieju w Rzymie, ale w tej konkurencji była nawet w ćwierćfinale w Birmingham, w którym uległa najwyżej rozstawionej Francuzce Nathalie Tauziat.

Po porażce w ostatniej rundzie eliminacji wielkoszlemowego Australian Open w 2000 roku definitywnie zrezygnowała ze startów singlowych, skupiając się wyłącznie na konkurencji gry podwójnej. Skutki okazały się wymierne - partnerując Bollegraf Arendt doszła do finału w Miami, Hamburgu, a także WTA Tour Championships, gdzie jednak holendersko - amerykański debel uległ Martinie Hingis i Annie Kurnikowej. Tytuł zawodowy, po czterech latach przerwy, Nicole wywalczyła dopiero w 2001 w Canberze u boku Japonki Ai Sugiyamy. W tym roku i następnym nadal zaliczała się do światowej czołówki deblowej. Po zakończeniu współpracy z Sugiyamą startowała także z Liezel Huber (razem grały w Mistrzostwach WTA, były nawet w finale). Po roku 2003, kiedy to zagrała tylko trzy turnieje (w tym dwa wielkoszlemowe i impreza WTA w Birmingham) zaprzestała zawodowych startów tenisowych; oficjalnie nie zakończyła jednak kariery tenisowej.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Nicole Arendt sylwetka na stronie WTA Tour (en)