Nizina Turańska
Z Wikipedii
Nizina Turańska (ros. Туранская низменность - Turanskaja nizmiennost’) - rozległa nizina w zachodniej części Azji Środkowej.
Nizina Turańska rozciąga się na terenach na wschód od południowej części Morza Kaspijskiego, płaskowyżu Ustiurt i Jeziora Aralskiego. Na północy przechodzi w Płaskowyż Turgajski i Pogórze Kazachskie. Na wschodzie graniczy z zachodnimi krańcami systemów górskich Tien-szanu i Ałaju - w nizinę wcinają się zwłaszcza pasma górskie Karatau i Nuratau. Na południu Nizinę Turańską zamykają góry Iranu i Afganistanu. Nizina Turańska obejmuje wiele izolowanych wzniesień i depresji. Powierzchnia Niziny wynosi około 1,2 mln km².
Północny skraj Niziny Turańskiej stanowi półpustynia. Środkową część zajmuje pustynia Kyzył-kum, południową - pustynia Kara-kum. Nizinę przecinają dwie wielkie rzeki Środkowej Azji - Amu-daria i Syr-daria. Nizina Turańska stanowi jeden z najwiekszych na świecie obszarów piaszczystych. Przeciętny roczny opad na Nizinie nie przekracza 380 mm.
Na sztucznie nawadnianych obszarach Niziny Turańskiej znajdują się pastwiska i pola uprawne. Największe miasta Niziny to Daszkowuz w Turkmenii oraz Nukus i Urgencz w Uzbekistanie. Obszar wydobycia ropy naftowej, gazu ziemnego, soli glauberskiej, rud manganu i miedzi.
Nizina Turańska leży w Turkmenistanie, Uzbekistanie i Kazachstanie.
Źródła:
- Henryk Górski, Wanda Jędrzejewska (red.) Atlas geograficzny, wyd. XIV, PPWK, Warszawa 1979, ISBN 83-7000-011-8
- Mieczysław Hess, Bogumił Rychłowski Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, w: August Zierhoffer Geografia Powszechna. Tom IV. Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Azja, Afryka, PWN Warszawa 1967
