Norbert z Xanten

Z Wikipedii

Norbert z Xanten (1080 - 1134) – święty chrześcijański, założyciel zakonu premonstratensów (norbertanów).

Urodził się w nadreńskim Xanten, jego ojciec był wysokim urzędnikiem na dworze arcybiskupa Kolonii, gdzie do szkoły katedralnej uczęszczał sam Norbert. Został dworzaninem cesarza Henryka V. Gdy w 1115 papież Paschalis II, w związku ze sporem o inwestyturę rzucił klątwę na cesarza, Norbert opuścił dwór swojego pana i udał się do Xanten. Nie przyjął ofiarowanego mu przez cesarza biskupstwa Cambrai i wstąpił do zakonu benedyktynów w Siegburgu, tam też przyjął święcenia kapłańskie. Stał się jednym z tzw. „kapłanów wędrujących”, którzy propagowali reformy Grzegorza VII. Terenem jego wędrówek stała się Galia. W Boże Narodzenie 1121 powołał do życia nowe zgromadzenie zakonne - zakon Kanoników Regularnych Ścisłej Obserwy (premonstratensów). Zwalczał wiele mnożących się herezji antyeucharystycznych. W 1129 został arcybiskupem Magdeburga.

Św. Norbert podtrzymywał pretensję metropolii magdeburskiej do ziem polskich. Wytoczył biskupom polskim proces przed Kurią Rzymską. W 1133 uzyskał bullę papieską, która znosiła tytuł metropolii Gniezna, a diecezje polskie uzależniała odtąd od metropolii w Magdeburgu. Papież Innocenty II w 1136 wycofał tę bullę (zob. bulla gnieźnieńska). Jego relikwie znajdują się w klasztorze na Strahowie w Pradze, dokąd zostały sprowadzone w czasie reformacji.

W 1582 papież Grzegorz XIII kanonizował Norberta.

Zakon norbertanów w XIV wieku obejmował 655 opactw i probostw. Obecnie w świecie jest ok. 1450 zakonników w 51 domach. Zakon wydał 10 świętych i 4 błogosławionych. Wśród błogosławionych jest też Polka, bł. Bronisława z Krakowa. Pierwsi premonstratensi przybyli do Polski w 1126. Norbertanki założyły w Polsce pierwszy klasztor na Zwierzyńcu w Krakowie w 1250. Obecnie jest ich w świecie 172 w 6 domach.