Wikipedysta:Oktan/brudnopis
Z Wikipedii
Prof. płk. inż. Marian Muszkat ( ur. 5 listopada 1909 r. w Suwałkach – zm. 30 września 1995 r. w Hajfie ) - prawnik, sędzia wojskowy, specjalista z zakresu prawa karnego międzynarodowego, wojskowego oraz stosunków międzynarodowych.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Dzieciństwo spędził w Suwałkach, tam też ukończył gimnazjum, po czym w 1927 r. wyjechał na studia do Warszawy. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim najpierw polonistykę później zaś prawo. W czasach studenckich by zdobyć środki na utrzymanie pracował jako urzędnik w warszawskich fabrykach a także nauczyciel w szkole powszechnej. Był jednocześnie zagorzałym sympatykiem lewicy udzielającym się w akademickich organizacjach socjalistycznych ,,Pochodnia” i ,,Życie”. Jako wyróżniający się student, wyjechał na stypendium do Francji, gdzie na uniwersytecie w Nancy w 1931 r. uzyskał tytuł inżyniera ekonomisty. Na tym samym uniwersytecie w 1936 r. uzyskał tytuł doktora prawa na podstawie pracy z zakresu prawa karnego. W tym czasie pogłębiał swe zainteresowania jakimi były: prawo międzynarodowe publiczne, prawo karne międzynarodowe, stosunki międzynarodowe a także kwestie dotyczące państw Trzeciego Świata (zwłaszcza Afryki) oraz norm prawnych bezwzględnie obowiązujących (ius cogens).
Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Wilna, gdzie pracował dla Prawdy Wileńskiej, jednocześnie wykładał na tamtejszym uniwersytecie. Na skutek wybuchu wojny niemiecko – radzieckiej, ewakuował się do ZSRR, gdzie w latach 1941 – 1943 był urzędnikiem w kołchozie w obwodzie Gorkowskim a następnie nauczycielem w Instytucie Pedagogicznym w Gzy-Ordzie. W maju 1943 r. wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, gdzie po ukończeniu kursów na oficerów polityczno wychowawczych służył jako podporucznik w 1.Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. W październiku 1943 r., brał udział w ciężkich bojach w bitwie pod Lenino. Od 1944 r. wykładał w Szkole Oficerów Polityczno-Wychowawczych przy 1. Dywizji, w tym samym roku został sędzią Sądu Wojskowego I Armii Wojska Polskiego. W 1945 r. awansował na sędziego Najwyższego Sądu Wojskowego. Pełnił w nim funkcję szefa wydziału orzekającego w sprawach zbrodnii wojennych, zaś w niedługo potem został wiceprezesem Najwyższego Sądu Wojskowego. Od 1945 r. członek Polskiej Partii Robotniczej/Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. 5 grudnia 1946 r. dr inż. Muszkat został zdemobilizowany z wojska w stopniu pułkownika.
Po wojnie zaczął pracę w Ministerstwie Sprawiedliwości jako szef Polskiej Misji Wojskowej ds. Badania Zbrodnii Wojennych w Niemczech. Był znanym specjalistą z zakresu prawa międzynarodowego, dlatego Ministerstwo Sprawiedliwości skierowało go do Norymbergii jako przewodniczącego polskiej delegacji przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym. Na procesie norymberskim Muszkat kierował polską delegacją która obejmowała także profesora Tadeusza Cypriana oraz prokuratorów dr-a Stanisława Piotrowskiego i Jerzego Sawickiego. Sporządzili oni ’’polski akt oskarżenia’’ obejmujący spis udowodnionych zbrodni wojennych popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na terytorium Rzeczpospolitej.
Po powrocie do kraju zajął się pracą dydaktyczną i naukową. Na Uniwersytecie Warszawskim wykładał prawo karne wojskowe a także na Katedrze Międzynarodowego Prawa Publicznego i Prywatnego kierowanej przez prof. Cezarego Berezowskiego. Wykładał również w Centralnej Szkole Prawniczej imienia prof. Teodora Duracza, Akademii Sztabu Generalnego w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (1950-51 jego dyrektor).
W 1950 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego i jednocześnie docenta, na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. ,,Międzynarodowe prawo karne, rozwój nowej dziedziny” Był współzałożycielem i redaktorem dwutygodnika prawniczego „Prawo i Życie”.
W swoich poglądach propagował socjalistyczne idee popierając przy tym swojego mentora jakim był Prokurator Generalny ZSRR Andriej Wyszynski. Muszkat miał wśród naukowców zagorzałych oponentów, jednym z nich był prof. Stefan Korboński. Według niego poglądy Muszkata robiły z sądu instytucję polityczną, z prokuratorów panów życia i śmierci każdego człowieka (...) a z adwokatów pomocników funkcjonariuszy milicji.
W 1957 r. wyjechał do Izraela, gdzie na Uniwersytecie w Tel Awiwie wykładał prawo międzynarodowe i stosunki międzynarodowe. Na prośby rządu Izraela był opiniodawcą w wielu strategicznych kwestiach polityki międzynarodowej podejmowanych przez ten kraj. W 1961 r. Instytut Yad Vashem wyznaczył go jako doradcę i koordynatora do procesu Adolfa Eichmanna.
Prof. Muszkat był członkiem wielu międzynarodowych instytutów, organizacji i stowarzyszeń m.in.:
- Międzynarodowej Akademii Pokoju,
- Światowej Akademii Sztuki i Nauki
- Amerykańskiej Akademii Nauk Politycznych i Społecznych
- Akademii Studiów Światowych w San Francisco (konsultant)
- Rady Dyrektorów Atlantyckiego Centrum Prawa Międzynarodowego w Baltimore (skarbnik)
- Światowego Stowarzyszenia Federalistów w Denver (skarbnik)
- Instytutu Studiów nad Sprawiedliwością i Zachowaniami Społecznymi na Uniwersytecie Amerykańskim w Waszyngtonie (wykładowca)
Uczestniczył w wielu kongresach i sympozjach na całym świecie także z zakresu nauk politycznych, badań nad pokojem i futurologii. Jest autorem setek publikacji naukowych wydanych obok języka polskiego także po angielsku, francusku, rosyjsku, hebrajsku, węgiersku, czesku a nawet chińsku. Współautor pierwszego polskiego podręcznika do nauki prawa międzynarodowego -Zarys prawa miedzynarodowego publicznego-,którego współtwórcami byli także profesorowie Cezary Berezowski, Kazimierz Kocot, Andrzej Skowroński i Krzysztof Skubiszewski.
[edytuj] Odznaczenia:
Medal Za Odwagę ( 1943 )
Zasłużonym na Polu Chwały (1943)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1945)
Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1945)
Medal 10- lecia Polski Ludowej (1954)
[edytuj] Wybrane publikacje
[edytuj] w języku polskim :
O unifikacji naszego ustroju sądowego, Łódź 1945
Nowe oblicze sądownictwa wojskowego, Warszawa 1946
Na marginesie niektórych aktualnych zagadnień polskiego świata prawniczego, Toruń 1949
Zagadnienie energii atomowej a walka o pokój, Warszawa 1949
U źródeł imperialistycznej polityki ochrony zbrodniarzy wojennych. Studium o współczesnych aspektach zagadnienia ekstradycji, Warszawa 1950
Walka o pokój a walka o wyzwolenie narodowe, Warszawa 1950
Energia atomowa a walka o pokój i postęp, Warszawa 1952
O projekcie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa 1952
Podstawowe wiadomości o ustroju współczesnych państw kapitalistycznych, Warszawa 1952
Zagadnienia polityki międzynarodowej. Przekształcenie ONZ w narzędzie agresji amerykańskiego imperializmu, Warszawa 1952
Sprawa traktatu pokoju z Niemcami, Warszawa 1953
Konflikt koreański. Zagadnienia prawno – międzynarodowe wojny i likwidacji jej skutków, Warszawa 1956
[edytuj] w języku angielskim :
One legal aspect of the Polish regained territories, Warszawa 1948
Polish Charges against German War Criminals submitted to the UN War Crimes Commission, Warsaw 1948
The Protection of Human Rights, Warszawa 1948
Some problems of Israel's Development:An Outline, Hamburg 1971
The evolution of the Situation in Poland in 1980, Koln 1981
Violence and peace-building in the Middle East, Munchen - New York 1981
The Third World and Peace, New York - Hampshire 1982
Philo-Semitic and Anti-Jewish attitudes in Post-Holocaust Poland, Lewiston-Queenstown-Lampeter 1992
[edytuj] w języku francuskim:
Les aspects criminologiques de la prostitution, Warszawa 1946
Les revendications allemandes sur les territories polonaise occodentaux au point de vue du droit penal international, 1947
La lutte contre la criminalite adolescente dans la legislation penale polonaise, Nancy 1949
[edytuj] Bibliografia:
K.Karski Marian Muszkat - profesor prawa i stosunków międzynarodowych ,w:Polski Przegląd Dyplomatyczny nr. 4 (38) 2007;
S.Korboński W imieniu Kremla, Paryż 1956
