Order Korony (Prusy)

Z Wikipedii

Królewski Pruski Order Korony (niem. Königlicher Preußischer Kronenorden) był do roku 1901 obok orderu Czerwonego Orła na drugim miejscu w hierachii odznaczeń cywilnych i wojskowych monarchii pruskiej. Po ustanowieniu Orderu Zasług Korony Pruskiej znalazł się na trzecim miejscu.

[edytuj] Historia i insygnia

Order ustanowiony został 18 października 1861 przez króla Wilhelma I z okazji koronacji tego monarchy w Królewcu (ostatniej koronacji w pruskiej historii). Posiadał cztery klasy i nadawany był, podobnie jak Order Czerwonego Orła, z najróżniejszymi dodatkami: mieczami między ramionami, skrzyżowanymi mieczami pod kółkiem zawieszki, z Czerwonym Krzyżem, z krzyżem Joannitów, z cyfrą lat służby itd.

Krzyż orderowy to krzyż grecki z rozszerzonymi ramionami, emaliowany na biało ze złotym brzegiem. W medalionie awersu znajdowała się złota korona królewska, otoczona dewizą orderu Gott mit uns na niebieskim tle. W medalionie rewersu znajdował się inicjał założyciela W otoczony napisem Den 18 October 1861. Gwiazda I klasy była srebrna i ośmiopromienna z medalionem awersu w środku, przy odznaczeniach z mieczami podkładano je pod medalion środkowy. Gwiazda II klasy posiadała kształt rombu i nosiła w środku medalion awersu. Order był noszony na niebieskiej wstędze, od roku 1864 dekoracje wojskowe otrzymały tę samą czarno-białą wstęgę co Żelazny Krzyż.

Po upadku monarchii w roku 1918 order wygasł.

[edytuj] Bibliografia

• Jörg Nimmergut, Orden und Ehrenzeichen von 1800-1945, München 1977