Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju

Z Wikipedii

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. Organization for Economic Co-operation and Development, OECD, fr. Organisation de Coopération et de Développement Economiques, OCDE), organizacja międzynarodowa skupiająca 30 wysoko rozwiniętych i demokratycznych państw, powstała 30 września 1961. Została założona przez 20 państw, które podpisały Konwencję o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 14 grudnia 1960. Jest bezpośrednią sukcesorką Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC), powstałej w 1948 r. dla integrowania odbudowujących się ze zniszczeń wojennych gospodarek państw europejskich, korzystających z pomocy w ramach Planu Marshalla.

Celem OECD jest wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. Do dorobku prawnego OECD należą umowy i kodeksy postępowania np. Liberalizacji Przepływów Kapitałowych i Bieżących Operacji Niewidocznych oraz zalecenia, rezolucje i deklaracje – instrumenty nieformalnego nacisku. Oprócz tego OECD wypracowuje “reguły gry” w międzynarodowych stosunkach gospodarczych, tzn. opracowuje i wprowadza w życie wspólne zasady (wytyczne) i normy działania (standardy) w poszczególnych dziedzinach gospodarki. OECD zajmuje się też pomocą dla najbiedniejszych państw.

Siedzibą OECD jest Paryż. Polska jest pełnoprawnym członkiem OECD od 1996r. Pierwszym polskim sekretarzem akredytowanym przy OECD, a zarazem najważniejszym negocjatorem po stronie Polski był Mieczysław Szostak.

W ramach “systemu OECD” funkcjonuje Międzynarodowa Agencja Energetyczna (IEA).

Spis treści 1 Członkowie OECD 2 Organy OECD 3 Sekretarze generalni OECD 4 Linki zewnętrzne 5 Przypisy

[edytuj] Członkowie OECD

Australia  (od 1971 r.) Austria  Belgia  Czechy  (od 1995 r.) Dania  Finlandia  (od 1969 r.) Francja  Grecja  Hiszpania  Holandia  Irlandia  Islandia  Japonia  (od 1964 r.) Kanada  Korea Południowa  (od 1996 r.)

Luksemburg  Meksyk  (od 1994 r.) Niemcy  Norwegia  Nowa Zelandia  (od 1973 r.) Polska  (od 22 listopada 1996)[1] [2] [3] [4] Portugalia  Słowacja  (od 2000 r.) Stany Zjednoczone  Szwajcaria  Szwecja  Turcja  Węgry  (od 1996 r.) Włochy  Wielka Brytania

Podczas ministerialnej sesji Rady OECD 16 maja 2007 ministrowie podjęli decyzję w sprawie rozszerzenia OECD. Decyzja przyznaje Sekretarzowi Generalnemu OECD mandat upoważniający do podjęcia rozmów przygotowawczych z pięcioma krajami – Chile, Izraelem, Federacją Rosyjską, Estonią i Słowenią.

Tajwan posiada status obserwatora przy dwóch komitetach OECD, jednak ze względu na swój kontrowersyjny status międzynarodowy nie jest formalnym członkiem organizacji.

[edytuj] Organy OECD

• Rada Ministerialna - składa się z przedstawicieli wszystkich członków, zbiera się raz do roku
• Komitet Wykonawczy

[edytuj] Sekretarze generalni OECD

• Thorkil Kristensen, Dania wrzesień 1961 - wrzesień 1969
• Emile Van Lennep, Holandia październik 1969 - październik 1984
• Jean-Claude Paye, Francja październik 1984 - maj 1996
• Donald Johnston, Kanada czerwiec 1996 - maj 2006
• José Ángel Gurría, Meksyk czerwiec 2006 - nadal

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna internetowa
• OECD Factbook – dane statystyczne dotyczące członków

[edytuj] Przypisy

1. ↑ konwencja została podpisana 11 lipca 1996 przez wicepremiera Grzegorza Kołodkę
2. ↑ Ustawa z dnia 27 września 1996 r. o ratyfikacji Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, która weszła w życie 15 listopada 1996
3. ↑ 19 listopada 1996 Prezydent RP Kwaśniewski ratyfikował Konwencję
4. ↑ 22 listopada 1996 przedstawiciel RP złożył u depozytariusza umowy t.j. rządowi francuskiemu dokumenty ratyfikacyjne i z tym dniem RP przystąpiła do konwencji i organizacji