Papież Pius IX

Z Wikipedii

Błogosławiony Pius IX

Herb

Imię łacińskie	Pius PP. IX
Data wyboru	16 czerwca 1846
Imię i nazwisko	Giovanni Maria Mastai Feretti
Urodzony	13 maja 1792
Zmarł	7 lutego 1878

Błogosławiony Pius IX, właściwie Giovanni Maria Mastai Feretti (ur. 13 maja 1792 w Senigallia, zm. 7 lutego 1878 w Watykanie) – papież od 1846 roku. Sprawował ten urząd 11559 dni (31 lat 7 miesięcy i 21 dni).

Przyszedł na świat w rodzinie hrabiowskiej. Początkowe nauki pobierał w domu, a 1802–1809 uczęszczał do kolegium pijarskiego w Volterra w Toskanii. 26 września 1809 otrzymał tonsurę. W 1809 udał się do Rzymu, gdzie (z przerwą 1810–1814 spowodowaną zajęciem Rzymu przez wojska napoleońskie) słuchał wykładów w Collegium Romanum, w Seminarium św. Apolinarego i w Akademii Duchownej. W czasie przerwy między studiami przebywał w Senigallii, unikając służby w armii francuskiej. Po upadku Napoleona I kontynuował przerwane studia w Rzymie; zaangażował się też w pracę w katolickim zakładzie wychowawczym dla sierot Tata Giovanni. Od 1817 był opiekunem duchowym i jednym z dyrektorów tego ośrodka, a równocześnie tam mieszkał. Starał się o przyjęcie do gwardii papieskiej, ale z powodu padaczki odmówiono mu. Ze względu na chorobę, postarał się o dyspensę papieską pozwalającą na otrzymanie święceń kapłańskich. 10 kwietnia 1819 przyjął święcenia (papież Pius VII zezwolił mu jednak na odprawianie mszy tylko w obecności drugiego kapłana). Od 1823 był członkiem prestiżowego Towarzystwa Literackiego Arcadia. W lipcu 1823 uzyskał papieską nominację na stanowisko audytora przy delegacie apostolskim dla Chile, Peru, Meksyku i Kolumbii, biskupie Giovannim Muzi. W 1825 Giovanni powrócił do Rzymu. Został mianowany kanonikiem kapituły bazyliki Santa Maria in Via Lata, prałatem oraz dyrektorem hospicjum San Michele a Ripa. 21 maja 1827 otrzymał arcybiskupstwo Spoleto i sakrę biskupią (konsekrowany 3 czerwca 1827).

16 lutego 1832 Grzegorz XVI przeniósł go na biskupstwo w Imoli koło Bolonii. Giovanni zasłużył się dla tej diecezji wieloma cennymi inicjatywami, m.in. założeniem Akademii Biblijnej dla duchowieństwa (prowadzącej studia z zakresu biblistyki i teologii), utworzeniem tzw. Banku Pobożnego dla osób zadłużonych, Towarzystwa św. Terencjusza opiekującego się chorymi, założeniem szpitali, przytułków oraz ochronek dla dzieci. Ponadto prowadził zakony zajmujące się działalnością charytatywną, promowaniem wydawnictw katolickich, organizowaniem katechez, rekolekcji i akcji misyjnych. Doceniając dokonania Giovanniego, Grzegorz XVI 23 grudnia 1839 mianował go kardynałem in petto, a 14 grudnia 1840 – kardynałem-prezbiterem bazyliki Santi Pietro e Marcelino.

Początkowo uznawany za liberalnego kardynała. Mówiono nawet, że w domu Mastai Feretti nawet koty są liberałami. 16 czerwca 1846, na trwającym od 14 czerwca konklawe, został wybrany na papieża. Imię Pius przyjął przez pamięć i szacunek dla Piusa VII. Jego koronacja odbyła się 21 czerwca 1846 w Bazylice św. Piotra. Pius zaczął przeprowadzać stopniowe reformy polityczne. Wydał zgodę na zbudowanie kolei żelaznej na terenie Państwa Kościelnego oraz na gazowe oświetlenie ulic. Nastąpiło znaczne złagodzenie cenzury. Z czasem opinia o papieżu liberale uległa zmianie; od Wiosny Ludów, rewolucji w 1848 roku papież zaczął przechodzić na stanowisko coraz bardziej konserwatywne. Jego pontyfikat był najdłuższy po św. Piotrze.

Konserwatywne poglądy Piusa IX wyraziły się m.in. w dogmacie o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny (ogłoszonym w 1854 bullą Ineffabilis Deus (Niewysłowiony Bóg)), potępieniu w encyklice Quanta cura rozdziału Kościoła od państwa, laickiego nauczania i wolności prasy i sumienia. Do tej encykliki dołączył słynny Syllabus, w którym wskazał 80 błędnych tez, doktryn i idei, m.in. socjalizm, modernizm, racjonalizm, a także fałszywy ekumenizm. W czasie I Soboru Watykańskiego ogłosił dogmat o nieomylności papieża w sprawach religijnych i moralnych, potępił też Kulturkampf w Niemczech. Był zwolennikiem scentralizowanego Kościoła i przeciwnikiem ruchów narodowych w Państwie Kościelnym. Pius IX zaprotestował jednak przeciwko rosyjskiemu okrucieństwu w dławieniu powstania styczniowego w 1863. Wezwał cały Kościół Katolicki na świecie do modlitw za Polskę. Otworzył ponownie getto w Rzymie dla Żydów które było zamknięte w latach 1848-1849. Konserwatywne poglądy ujawniły się po raz kolejny w roku 1869, kiedy podczas soboru watykańskiego I potępił aborcję; od tamtego momentu uznawana ona jest za grzech śmiertelny i karana ekskomuniką. Największym wydarzeniem politycznym tego okresu było powstanie królestwa Włoch, które obejmowało także tereny Państwa Kościelnego, a od 1870 r. – również Rzym. Pius IX zaprotestował przeciwko okupacji miasta przez wojska piemonckie, ogłaszając się "więźniem Watykanu".