Papieska elekcja 1254

Z Wikipedii

Papieska elekcja 8-12 XII 1254 – odbyła się po śmierci Innocentego IV i zakończyła wyborem Aleksandra IV na jego następcę.

Spis treści

1 Lista uczestników
- 1.1 Nieobecni
2 Wybór Aleksandra IV
3 Źródła

[edytuj] Lista uczestników

Innocenty IV zmarł 7 grudnia 1254 roku w Neapolu, który stał się jego stolicą kilka tygodni wcześniej, po tym, jak wykorzystując walki o schedę po cesarzu Fryderyku II bezpośrednio przyłączył Królestwo Sycylii do Państwa Kościelnego. Święte Kolegium liczyło wówczas 11 kardynałów. 9 z nich wzięło udział w elekcji:

Rinaldo Conti di Segni (nominacja kardynalska: 18 września 1227) – kardynał-biskup Ostia e Velletri; dziekan Św. Kolegium Kardynałów; kamerling Św. Kościoła Rzymskiego; protektor zakonu franciszkanów

István Báncsa (grudzień 1251) – kardynał-biskup Palestriny

Jan z Toledo (28 maja 1244) – kardynał-prezbiter S. Lorenzo in Lucina; protoprezbiter Św. Kolegium Kardynałów; protektor zakonu cystersów

Hughes de Saint-Cher (28 maja 1244) – kardynał-prezbiter S. Sabina

Riccardo Annibaldeschi di Molaria (1237) – kardynał-diakon S. Angelo in Pescheria; protodiakon Św. Kolegium Kardynałów; wikariusz Rzymu; protektor zakonu augustianów

Ottaviano Ubaldini (28 maja 1244) – kardynał-diakon S. Maria in Via Lata

Giovanni Gaetano Orsini (28 maja 1244) – kardynał-diakon S. Nicola in Carcere Tulliano; administrator kościołów prezbiterialnych S. Lorenzo in Damaso i S. Crisogono

Guglielmo Fieschi (28 maja 1244) – kardynał-diakon S. Eustachio; protektor zakonów serwitów i humiliatów

Ottobono Fieschi (grudzień 1251) – kardynał-diakon S. Adriano

Wśród elektorów było 5 Włochów, Węgier, Anglik, Hiszpan i Francuz. 2 z nich mianował Grzegorz IX, a pozostałych 7 – Innocenty IV.

[edytuj] Nieobecni

Dwóch kardynałów (Francuz i Włoch) z nominacji Innocentego IV:

Odon de Châteauroux (28 maja 1244) – kardynał-biskup Frascati; subdziekan Św. Kolegium Kardynałów; legat papieski w Outremer

Pietro Capocci (28 maja 1244) – kardynał-diakon S. Giorgio in Velabro; archiprezbiter Bazyliki Liberiańskiej; legat papieski w Niemczech

[edytuj] Wybór Aleksandra IV

Kardynałowie obecni w Neapolu chcieli jak najszybciej powrócić do Rzymu i dopiero tam przystąpić do wyboru następcy Innocentego IV. Burmistrz Neapolu Bertolino Tavernerio di Parma nakazał jednak zamknięcie bram miasta i zmusił kardynałów do natychmiastowego rozpoczęcia elekcji.

8 grudnia (dzień po śmierci Innocentego IV) elektorzy, zamknięci w przymusowej klauzurze w pałacu Piera della Vigne, rozpoczęli procedurę wyboru jego następcy. Faworytem był 40-letni kardynał Ottaviano Ubaldini, bliski współpracownik Innocentego IV. W normalnym głosowaniu zapewne zostałby on wybrany bez większych problemów, jednak znajdujący się w mniejszości przeciwnicy polityki zmarłego papieża znaleźli sposób na zablokowanie mu drogi do pontyfikatu. Podjęto decyzję o wyborze papieża w procedurze compromissum, tj. nie przez całe Św. Kolegium, lecz przez wydelegowaną w tym celu komisję kardynałów. Do składu tej komisji wybrano właśnie Ubaldiniego, który w ten sposób został de facto wykluczony z grona kandydatów, obyczaj zabraniał bowiem głosowania na samego siebie. W tej sytuacji 12 grudnia, po czterech dniach obrad, jednomyślny wybór padł na kardynała-biskupa Ostii Rinaldo Conti, bratanka Grzegorza IX, który jednak nie zgadzał się z wojowniczą polityką swojego wuja oraz Innocentego IV. Elekt przybrał imię Aleksander IV. Osiem dni później odbyła się uroczysta inauguracja pontyfikatu połączona z ceremonią koronacji nowego papieża.