Pompeo Ferrari
Z Wikipedii
Pompeo Ferrari (ur. ok. 1660, prawdopodobnie w Rzymie - zm. 15 maja 1736 w Rydzynie) - jeden z najwybitniejszych wśród pracujących w Polsce architektów późnego baroku.
[edytuj] Życiorys
Urodził się najprawdopodobniej w Rzymie. Świadczy o tym fakt, że sam podpisywał się jako Romanus. Tu też zdobył wykształcenie i stawiał pierwsze kroki w dziedzinie architektury. Akademia Świętego Łukasza dwukrotnie (w 1678 i 1681) wyróżniła jego prace I nagrodą.
W 1696 do Polski sprowadził go ówczesny wojewoda poznański Stanisław Leszczyński. Architekt osiadł w należącej do nowego mecenasa Rydzynie. W 1703 odbył się tu również jego ślub z Anną Rozyną Eitner, z którą Pompeo miał szóstkę dzieci. Najstarszy z synów, Antoni, podążył w ślady ojca i w 1729 otrzymał obywatelstwo poznańskie jako murarius.
[edytuj] Prace
Pompeo Ferrari przybył do Polski jako artysta już ukształtowany. Uważa się, że w swojej pracy wzorował się na Carlo Fontanie i Francesco Borrominim. Do jego projektów należą:
- Zamek w Rydzynie (przebudowa z lat 1696-1704)
- projekt kaplicy we Wrocławiu (1704)
- projekt pałacu i pałacyku w Dreźnie (około 1704)
- nagrobki Leszczyńskich w leszczyńskiej farze (około 1709)
- odbudowa ratusza w Lesznie (1707-1709)
- projekt odbudowy zboru Świętego Jana w Lesznie (1709-1713, ostatecznie nie zrealizowany)
- projekt zboru Świętego Krzyża w Lesznie (1709, zrealizowany przez Jana Adama Stiera)
- kaplica grobowa W. Gruszczyńśkiego przy zborze Świętego Jana w Lesznie (1711-1713)
- kościół parafialny w Obrzycku (1714-1728)
- klasztor i kościół cysterek w Owińskach (1720-1728)
- prezbiterium murowanej świątyni w Murowanej Goślinie (1724)
- przebudowa korpusu kościoła parafialnego we Wschowie (1725)
- prace wykończeniowe kościoła filipinów na Świętej Górze koło Gostynia (1725-1728)
- kaplica w kościele Bożego Ciała w Poznaniu (około 1726)
- ołtarz główny w kościele Bożego Ciała w Poznaniu (1728)
- kaplica Teodora Potockiego w archikatedrze gnieźnieńskiej (1727-1729)
- portal i ołtarz w dawnym kościele jezuitów w Poznaniu (1727-1732)
- klasztor i kościół franciszkanów w Osiecznej (1729-1733)
- pałac arcybiskupi w Poznaniu (ukończony w 1732)
- korpus kościoła cystersów w Lądzie (1728-1733)
- klasztor filipinów na Świętej Górze koło Gostynia (1732-1736)
- częściowa przebudowa klasztoru cystersów w Lądzie (1734-1736)
[edytuj] Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1983, PWN ISBN 83-01-02722-3
- Witold Dalbor, Pompeo Ferrari ok. 1660-1736: działalność architektoniczna w Polsce, Wyd. Kasy im. Mianowskiego, 1938.
