Prehistoryczna Australia
Z Wikipedii
Prehistoryczna Australia
Australia była przypuszczalnie zasiedlona po raz pierwszy około 40 000 lat temu. Dowodem na to są kamienne siekierki datowane na ten okres. W owym czasie poziom mórz był niższy niż dziś, a Australia, Nowa Gwinea i Tasmania stanowiły jeden kontynent połączony pomostami lądowymi. Pierwsi Australijczycy, przodkowie Aborygenów przypłynęli na ten ląd z Azji południowo-wschodniej. Ok. roku 6000 p.n.e poziom morza wzrósł, poszczególne lady. Wielu z australijskich Aborygenów przeniosło się w głąb lądu polując na zwierzęta i zbierając płody ziemne. Przemieszczali się wraz z zmiana suchych i deszczowych pór roku. Inni mieszkali na wybrzeżach polując i łowiąc ryby. Osia kultury Aborygenów są legendy o Śnieniu wiążące ludzi z przyrodą i duchami przodków. Śnienie jest ciągle żywe dzięki pieśnią, tańcom i sztuce. Około 30 000 lat temu Melanezyjczycy z północnej z północnej Nowej Gwinei popłynęli na wschód, na Wyspy Salomona. Odnaleziono narzędzia datowane na ten okres, z wciąż przywartymi mikroskopijnymi nasionami roślin taro. Ok. 2000 p.n.e. ludzie, którzy posługiwali się misternie zdobiona ceramika zwana lapita, pożeglowali wraz z świniami i drobiem daleko na wschód, na Tonga i Samoa. Archeolodzy nie mogą dojść do porozumienia, czy pochodzili z wysp Oceanii czy z Azji. Wiadomo, że w ciągu następnych 3000 lat potomkowie ludu Lapita - dzisiejszy Polinezyjczycy - odkryli wiele wysp, w tym Markizy, Wyspę Wielkanocną i Hawaje. Ich potomkowie odkryli Nowa Zelandię. Te podróże były rozmyślnymi próbami kolonizacji, w miarę jak stare osady przeludniły się. Żeglując po Pacyfiku kierowali się gwiazdami, na całe stulecia przed przybyciem odkrywców europejskich.
