Wyspy Salomona

Z Wikipedii

Solomon Islands Wyspy Salomona
Flaga Wysp Salomona Herb Wysp Salomona
Dewiza: (ang.) To Lead is to Serve (Prowadzić znaczy służyć)
Hymn: God Save Our Solomon Islands
Język urzędowy	angielski
Stolica	Honiara
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Głowa państwa	królowa Elżbieta II
W jej imieniu	gubernator generalny Nathaniel Waena
Szef rządu	premier Derek Sikua
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	140. na świecie 28 450 km² 0%
Liczba ludności (Kwiecień 2007)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	164. na świecie 552 000 20 osób/km²
Jednostka monetarna	dolar Wysp Salomona (SBD)
Niepodległość	od Wielkiej Brytanii 7 lipca 1978
Strefa czasowa	UTC +11
Kod ISO 3166	SB
Domena internetowa	sb
Kod samochodowy	SOL
Kod telefoniczny	+677

Wyspy Salomona (Solomon Islands) – państwo wyspiarskie w południowo-wschodniej Oceanii, na wschód od Nowej Gwinei. Wchodzi w skład brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Państwo Wysp Salomona obejmuje wschodnią część archipelagu o tej samej nazwie.

Spis treści 1 Warunki naturalne 2 Historia 3 Gospodarka 3.1 Rolnictwo 3.2 Turystyka 3.3 Drogi 4 Demografia 5 Podział administracyjny 6 Galeria

[edytuj] Warunki naturalne

Archipelag Wyspy Salomona stanowi przedłużenie ku południowemu wschodowi Archipelagu Bismarcka. Do największych wysp zalicza się: Guadalcanal (6470 km2), Santa Isabel (4660 km2), Malaita (4070 km2), San Cristóbal (3048 km2), Choiseul(2540 km2), Nowa Georgia (1761 km2). Powierzchnia wysp górzysta, pochodzenia wulkanicznego. Najwyższy szczyt - Popomanaseu, 2381 m n.p.m. (na wyspie Guadalcanal).

Klimat równikowy, gorący i wilgotny, ochładzany przez bryzę morską. Wysokie temperatury i ulewne deszcze występują w okresie monsunu (od listopada do kwietnia). Średnia temperatura powietrza i średnia suma opadów dla stolicy kraju wynoszą: w styczniu 28,9°C i 325 mm, w lipcu 27,8°C i 84 mm. Naturalną szatę roślinną stanowią lasy równikowe. Świat zwierzęcy reprezentują liczne gatunki ptaków i endemiczny legwan.

[edytuj] Historia

Wyspy zostały odkryte w 1568 przez hiszpańskiego żeglarza Alvaro Mendaña de Neyra. Wyspy Salomona podzielone zostały między Niemcy (północne wyspy, od 1885) oraz Wielką Brytanię (południowe wyspy, 1893). Część wysp została przekazanych Wielkiej Brytanii przez Niemcy w latach 1898–1900, która ustanowiła nad wyspami protektorat. Pozostałe w rękach Niemiec wyspy Bougainville i Buka weszły w skład niemieckiego protektoratu Nowej Gwinei Niemieckiej.

W okresie II wojny światowej (w 1942) znajdowały się pod okupacją japońską. Na Wyspach toczyły się jedne z najbardziej zaciętych walk na Pacyfiku (m.in. Walki o Guadalcanal). W latach 1943/1944 Japończycy zostali wyparci z większości archipelagu przez wojska amerykańskie.

W 1976 Wyspy otrzymały autonomię wewnętrzną, a 7 lipca 1978 uzyskały niepodległość. Pozostały jednak w brytyjskiej Wspólnocie Narodów. Jako suwerenne państwo Wyspy Salomona popadły w poważne kłopoty, wywołane powszechną korupcją i rosnącym deficytem budżetowym. Wybuch niepokojów społecznych wywołało załamanie normalnego funkcjonowania kraju. W lipcu 2003 gubernator generalny Wysp Salomona poprosił o pomoc międzynarodową. Miesiąc później na Wyspach wylądowało 2200 policjantów z ponad 20 krajów Pacyfiku dowodzonych przez Australię i Nową Zelandię. 1 kwietnia 2007 roku Wyspy zostały nawiedzone przez podwójne trzęsienie ziemi i tsunami.

[edytuj] Gospodarka

Wyspy Salomona należą do krajów rozwijających się o gospodarce rynkowej. Duża pomoc zagraniczna (głównie Australii i Japonii). Rolnictwo dostarcza 48% produktu krajowego brutto (usługi 40%, przemysł 9%)

[edytuj] Rolnictwo

Najważniejsze uprawy: palma kokosowa, kakaowiec, bataty, taro (kolokazja), pochrzyn (jams), ryż, palma oleista, oraz maniok, warzywa, drzewa owocowe. Zbiory głównie ziemiopłodów w tysiącach ton (2000): ryż 2,4, rośliny bulwiaste 105, orzechy kokosowe 230, nasiona olejowca 5, kakao 3. Połowy morskie (głównie tuńczyk i bonito) 57 tysięcy ton (2000). Pozyskanie drewna (hebanowego i sandałowego) 468 tysięcy m3 (2000).

[edytuj] Turystyka

Wyspy Salomona są słabo zwiedzane. W 2000 roku Wyspy Salomona odwiedziło 15 tysięcy turystów (głównie z Australii, Wysp Marshalla i Nowej Zelandii).

[edytuj] Drogi

Długość dróg około 1300 km, prywatnych (obsługujących plantacje) 800 kilometrów. Głównie porty morskie: Honiara, Yandina i Gizo. W budowie nowy port głębokowodny Noro (na Nowej Georgii). Międzynarodowy Port Lotniczy — Henderson, 25 lotnisk krajowych. Od 1979 czynna naziemna stacja satelitarna.

[edytuj] Demografia

Ludność rdzenna (Salomończycy, odłam Melanezyjczyków) stanowi 94% (spis z 1992 roku), Polinezyjczycy — 4%; większość wierzących to protestanci (77,5%) i katolicy (19,2%). W użyciu ponad 80 różnych języków z grupy melanezyjskiej oraz Pidgin English, który pełni funkcję lingua franca. W latach 1985–1992 średnie roczne tempo wzrostu ludności wynosiło 3,5%. Przyrost naturalny 33‰ (wskaźnik urodzeń 28‰ — 2000). 42% ogółu ludności stanowią dzieci, 4,9% jest w wieku ponad 59 lat. Ludność miejska — 19%.

[edytuj] Podział administracyjny

Wyspy Salomona podzielone są na 9 prowincji:

• 1. Centralna
  
• 2. Choiseul
• 3. Guadalcanal
• 4. Isabel
• 5. Makira-Ulawa
• 6. Malaita
• 7. Rennell i Bellona
• 8. Temotu
• 9. Zachodnia

[edytuj] Galeria