Pstrąg potokowy
Z Wikipedii
| Pstrąg potokowy | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Rodzina | łososiowate |
| Rodzaj | Salmo |
| Nazwa systematyczna | |
| Salmo trutta fario | |
| L., 1758 | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Pstrąg potokowy (Salmo trutta fario) - ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae).
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
W Polsce liczny na południu i północy kraju, występuje: w górskich potokach: Beskidów, Tatr, Sudetów, Rudawa, Przemsza, Jury Krakowsko-Częstochowskiej; Dolny Śląsk, Pomorze Zachodnie i Środkowe, Warmia i Mazury, dopływy Warty. Poza Polską w naturalny sposób występuje w całej niemal Europie oraz północnej Afryce i nielicznie w Azji. Sztucznie rozprzestrzeniony na wszystkie kontynenty za wyjątkiem Antarktydy. Żyje w zimnych, dobrze natlenionych i dzikich (nieuregulowanych) rzekach - głównie górskich.
[edytuj] Opis
W Polsce osiąga maksymalnie ok. 80 cm i 5 kg. Kształt torpedowaty - ułatwiający życie w wartkim prądzie rzeki. Ubarwienie bardzo zmienne - zależne od miejsca przebywania. Na ciele liczne czarne i czerwone kropki. Brzuch żółtobiały lub żółty. Płetwa tłuszczowa jasna, ciemnoobrzeżona. Młode osobniki mają duże, wyraźne niebieskoszare plamy na bokach. Dorosłe samce mają często hakowato zagiętą ku górze szczękę dolną i dłuższą głowę niż samice.
[edytuj] Rozród
Do tarła przystępuje jesienią podejmując krótkie (z reguły kilkukilometrowe) wędrówki tarłowe do niewielkich dopływów ze żwirowym dnem. Jednej samicy zazwyczaj towarzyszy kilka samców. Ikra jest składama do zagłębień w piasku. Larwy tuż po wylęgu mają duży woreczek żółtkowy.
[edytuj] Odżywianie
Jest typowym drapieżnikiem. Młode osobniki zjadają larwy owadów i skorupiaki. Dorosłe zjadają głównie ryby i owady. Często przechodzi na pokarm sezonowy, np. wczesną wiosną bardzo chętnie zjada świeżo wybudzone ze snu zimowego żaby.W maju odżywia się jętką majową, lipiec-sierpień- głównie małe ryby: cierniki, głowacze, słonecznice, kozy itp. Przystępując do tarła przestaję się odżywiać, a ataki na inne ryby spowodowane są koniecznościa obrony gniazd tarłowych.
W Polsce zagrożony z powodu systematycznego niszczenia jego siedlisk poprzez postępującą zabudowę hydrotechniczną rzek górskich oraz dużą presją wędkarską i kłusownictwem
[edytuj] Ochrona
- W Wiśle i jej dopływach do ujścia Sanu oraz dopływach Odry do ujścia Bystrzycy:
- okres ochronny: 1.09 - 31.01
- wymiar ochronny: 25 cm
- Pozostałe wody:
- okres ochronny: 1.09 - 31.12
- wymiar ochronny: 30 cm
- Limit dziennego połowu: 3 sztuki (łącznie z amurem białym, boleniem, brzaną, lipieniem, karpiem, szczupakiem i sandaczem)
