R-1 (SS-1A Scunner)

Z Wikipedii

'
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	OKB-1
Inne nazwy	8A11, SS-1A, Scunner
Typ	SRBM
Przeznaczenie	pocisk taktyczny
Lata służby	1950-1952
Dane techniczne
Głowica	odłamkowo-burzaca, 785 kg
Naprowadzanie	radio-komendowe
Celność (CEP)	1.500 m
Napęd	jednostopniowy, silnik RD-100 na paliwo ciekłe
Prędkość (BoV)	1465 m/s
Zasięg	270 km
Miary
Długość	17,0 m
Średnica	1,65 m
Rozpiętość	3,6 m
Masa startowa	13.400 kg
Maksymalny ładunek	1.075 kg
Użytkownicy
ZSRR

R-1 (kod NATO: SS-1A Scunner), zwany też niekiedy niesłusznie SS-1A "Scud" - pierwszy radziecki pocisk balistyczny krótkiego zasięgu (SRBM) napędzany jednym silnikiem na paliwo ciekłe. Pocisk ten de facto stanowił radziecka odmianę niemieckiego pocisku V2 opracowaną z pomocą wziętych do niewoli niemieckich konstruktorów.^[1]

[edytuj] Opis

Pierwsze prace nad zdobycznymi niemieckimi pociskami V2 rozpoczęto w 1945 roku. Prace te doprowadziły do skopiowania wielu rozwiązań niemieckiego pocisku, natomiast pierwszy start pocisku radzieckiego odbył się w 1948 roku. Nowy pocisk, jakkolwiek niemal identyczny względem niemieckiego pierwowzoru, wprowadzał kilka istotnych ulepszeń. Najważniejszym z nich było blisko dziesięciokrotne zwiększenie celności CEP, który w przypadku pocisku radzieckiego wynosił 1.500 metrów. Jakkolwiek udźwig pocisku wynosił 1.075 kg, waga głowicy wynosiła jedynie 785 kg. Prawdopodobnie było to wynikiem poświęcenia części udźwigu na rzecz masy zastosowanego układu naprowadzania komendowego.