René Girard
Z Wikipedii
Rene Noel Teofil Girard (ur. 25 grudnia 1923 w Awinionie) - francuski uczony pracujący w USA, należy dziś do najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli antropologii kulturowej.
Jego ojciec był kustoszem Pałacu Papieskiego w Avinionie i autorem pracy "Évocation du vieil Avignon". Matka była z katolickiego domu, a ojciec był antyklerykałem sympatyzującym z lewicą w charakterze 5 Republiki.
Girard ukończył École des Chartes i następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, rozpoczynając naukową karierę od stanowiska asystenta na uniwersytecie w Indianie. W 1957 zaczął pracować na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. W 1961 w wydawnictwie Bernard Grazsset wydał pierwszą książkę "Mensonge romantique et vérité romanesque" i został mianowany na profesora.
W 1966 zorganizował konferencję "Języki krytyki a nauki humanistyczne", w której udział wzięli min.: Lucien Goldmann, Roland Barthes, Jacques Lacan i Jacques Derrida. Konferencję uważa się za początek strukturalizmu w Ameryce.
W 1968 Girard przeniósł się na Uniwersytet Stanowy w Buffalo, a w 1972 opublikował "Sacrum i przemoc". W 1978 wydał "Rzeczy ukryte od założenia świata".
W 1980 przeniósł się do Stanfordu, gdzie założył ośrodek badań interdyscyplinarnych - "Interdisciplinary Center" .
Nazywany przez jednych "Albertem Einsteinem współczesnych nauk o człowieku", przez innych ostro atakowany, prezentuje nowe, odkrywcze odczytanie tekstów mitologicznych i biblijnych, widząc w instynkcie naśladowczym i "mordach założycielskich" fundamenty cywilizacji. Zdaniem Girarda kultura warunkowana jest przez dwa mechanizmy rządzące społeczeństwami: poszukiwanie kozła ofiarnego oraz pragnienie mimetyczne.
17 maja 2005 r. został wybrany członkiem Akademii Francuskiej.
Autor między innymi:
- 1961 Prawda powieściowa i kłamstwo romantyczne (wyd. polskie: 2001) w tłumaczeniu Karoliny Kot
- 1972 Sacrum i przemoc (1993) w tłumaczeniu Marii i Jacka Plecińskich
- 1978 Rzeczy ukryte od założenia świata (1983, w polskim przekładzie jedynie fragment) w tłumaczeniu Mirosławy Goszczyńskiej [w:] "Literatura na świecie" 1983 nr 12, s. 74-182
- 1982 Kozioł ofiarny (1987, 1991) w tłumaczeniu Mirosławy Goszczyńskiej
- 1985 Dawna droga, którą kroczyli ludzie niegodziwi (1992) w tłumaczeniu Mirosławy Goszczyńskiej
- 1990 Szekspir: Teatr zazdrości (1996) w tłumaczeniu Barbary Mikołajewskiej
- 1999 Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica (2002) w tłumaczeniu Ewy Burskiej
W 2006 ukazało się polskie wydanie "Początków kultury" (2004), swoistej syntezy poglądów Girarda.
W 2007 - opracowanie Jacka Bolewskiego SJ "Mit i prawda kultury"