Rezerwat przyrody Hubert

Z Wikipedii

Hubert
Rezerwaty przyrody w Polsce

Hubert - leśny, częściowy rezerwat przyrody we wsi Dąbrówka w gminie Wielowieś, powołany w celu ochrony fragmentu lasu mieszanego o cechach naturalnych, zachowanego wśród drzewostanów zniekształconych przez gospodarkę człowieka. Rezerwat został utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 kwietnia 1958 r. (Monitor Polski nr 38 z 1958 r., poz. 226). Ma powierzchnię 14,48 ha i obejmuje oddziały 25a, 25b i 25c Leśnictwa Centawa w Nadleśnictwie Rudziniec.

Rezerwat leży na wysokości 225-230 m n.p.m., w południowo-wschodniej części Równiny Opolskiej, w rozległym kompleksie Borów Stobrawsko-Lublinieckich. Położony jest w dolinie Świbskiej Wody (zlewisko Małej Panwi). Podłoże geologiczne budują wapienie środkowego triasu, przykryte pokrywą osadów czwartorzędowych, złożonych z plejstoceńskich piasków rzecznych i polodowcowych. Rzeźba terenu ma charakter równinny.

Dominującym zespołem roślinnym w rezerwacie jest grąd subkontynentalny w wariancie typowym, jedynie na lokalnych, niewielkich wzniesieniach w północno-wschodniej części rezerwatu wykształciła się postać przejściowa do kontynentalnego boru mieszanego. Warstwę drzew budują głównie sosna pospolita (blisko 65 %) i dąb szypułkowy (blisko 35 %) w wieku od 130 do 160 lat. Towarzyszą im nieliczne buki, jawory i klony, które w wielu przypadkach mają wymiary drzew pomnikowych.

Na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 107 gatunków roślin naczyniowych (wśród nich 83 % to gatunki leśne i zaroślowe), 33 gatunków mchów i 2 gatunków wątrobowców. Spośród chronionych roślin naczyniowych występują tu: bluszcz pospolity, konwalia majowa, kopytnik pospolity, kruszyna pospolita, marzanka wonna i pierwiosnka wyniosła. Z roślin rzadkich rosną tu m. in. czerniec gronkowy, dziewięciornik błotny, kokorycz pełna i malina moroszka.