Roar Strand
Z Wikipedii
Roar Strand (ur. 2 lutego 1970 w Trondheim), piłkarz norweski grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Mierzy 178 cm wzrostu, waży 80 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Strand pochodzi z Trondheim, a jego pierwszym klubem w karierze był tamtejszy Nardo Trondheim. W 1989 roku Roar przeszedł do innego klubu z tego miasta, Rosenborga Trondheim i wtedy też zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze. W swoim pierwszym sezonie rozegrał dla Rosenborga 12 spotkań i nie zdobył gola, a jego pierwszym sukcesem było wywalczenie wicemistrzostwa Norwegii. Natomiast w 1990 roku grał już w pierwszym składzie Rosenborga i sięgnął po swój pierwszy tytuł mistrza kraju, a także po pierwszy Puchar Norwegii. W 1991 roku Rosenborg nie obronił tytułu i był drugi w lidze, a w 1992 roku Strand wraz z partnerami z boiska sięgnął po dublet. W 1993 roku Roar został na rok wypożyczony do Molde FK, któremu pomógł w utrzymaniu w lidze po fazie play-off. W 1994 roku wrócił do Rosenborga i po raz trzeci w karierze został mistrzem kraju. W 1995 roku po raz pierwszy awansował z Rosenborgiem do fazy grupowej Ligi Mistrzów, ale klub z Trondheim zajął 3. miejsce w grupie za Spartakiem Moskwa i Legią Warszawa. W tym samym roku sięgnął po kolejny dublet, a następnie w latach 1996-2004 jeszcze dziewięciokrotnie z rzędu doprowadził Rosenborg do mistrzowskiego tytułu. W tym okresie dwukrotnie zdobywał krajowy puchar w latach 1999 i 2003, a od 1995 do 2002 ośmiokrotnie z rzędu występował w fazie grupowej Ligi Mistrzów. W 2005 roku zajął z Rosenborgiem dopiero 7. miejsce w lidze, ale już w 2006 roku po raz czernasty został mistrzem Norwegii. Natomiast w 2007 roku Rosenborg nie obronił tytułu zajmując 5. pozycję w Tippeligaen.
Strand jest rekordzistą pod względem występów w Rosenborgu. Ma na koncie ponad 100 spotkań w europejskich pucharach, w tym większość w Lidze Mistrzów. Natomiast w lidze rozegrał ponad 340 spotkań (stan na 24 marca 2008).
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Norwegii Strand zadebiutował 5 czerwca 1994 roku w przegranym 0:2 towarzyskim meczu ze Szwecją. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Egila Olsena na Mistrzostwa Świata w USA, na których nie wystąpił w żadnym spotkaniu. W 1998 roku zaliczył swój drugi turnej o mistrzostwo świata. Na Mundialu we Francji zagrał w trzech spotkaniach: grupowych ze Szkocją (1:1) i z Brazylią (2:1), a także w 1/8 finału z Włochami (0:1).
W 2000 Strand wystąpił wraz z Norwegią na Euro 2000. Tam zaliczył dwa spotkania: z Jugosławią (0:1) oraz ze Słowenią. Ostatni mecz w kadrze rozegrał w 2003 roku przeciwko Hiszpanii (1:2). Łącznie w drużynie narodowej wystąpił 42 razy i strzelił 4 gole.
1 Thorstvedt • 2 Halle • 3 Johnsen • 4 Bratseth • 5 Bjørnebye • 6 Flo • 7 Mykland • 8 Leonhardsen • 9 Fjørtoft • 10 Rekdal • 11 Jakobsen • 12 Grodås • 13 By Rise • 14 Nilsen • 15 Løken • 16 Sørloth • 17 Eggen • 18 Håland • 19 Strand • 20 Berg • 21 Rushfeldt • 22 Bohinen • trener: Olsen
1 Grodås • 2 Halle • 3 Johnsen • 4 Berg • 5 Bjørnebye • 6 Solbakken • 7 Mykland • 8 Leonhardsen • 9 T. Flo • 10 Rekdal • 11 Jakobsen • 12 Myhre • 13 Baardsen • 14 Heggem • 15 Eggen • 16 J. Flo • 17 H. Flo • 18 Østenstad • 19 Hoftun • 20 Solskjær • 21 Riseth • 22 Strand • trener: Olsen
1 Myhre • 2 Bergdølmo • 3 Bragstad • 4 Berg • 5 Andersen • 6 Strand • 7 Mykland • 8 Solbakken • 9 Flo • 10 Rekdal • 11 Skammelsrud • 12 Olsen • 13 M. Bakke • 14 Heggem • 15 Riise • 16 Eggen • 17 Carew • 18 Iversen • 19 E. Bakke • 20 Solskjær • 21 Riseth • 22 Bjørnebye • trener: Semb
[edytuj] Bibliografia
- Profil na stronie National Football Teams (en) ostatni dostęp 8 mar 2008
