Rocky Balboa (postać fikcyjna)
Z Wikipedii
Rocky "The Italian Stallion" Balboa (urodzony 1945) - bokser, stworzony i zagrany przez Sylvestra Stallone. Legenda boksu.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Urodził się w 1945. Jest wyznania rzymskokatolickiego. Jest leworęczny. Jest potomkiem włoskich emigrantów. Naukę skończył w 6 klasie szkoły podstawowej. Zaczął trenować boks w wieku piętnastu lat, gdyż, tak jak ojciec, nie był inteligentny. Nie umiał pisać i czytać. Ojciec mu mówił: "Nie urodziłeś się z mózgiem, więc zacznij używać ciała". Od 18 roku życia mieszkał w Filadelfii. Przydomek "The Italian Stallion" (Włoski Ogier) wymyślił podczas obiadu. Naprawdę na imię ma Robert, ale pseudonim Rocky przyjął na cześć Rocky'ego Marciano.
Rocky mieszka w Filadelfii, gdzie jest bokserem w miejscowym klubie. Pracuje także dla miejscowego gangstera, Tonny'ego Gazzo. Już dawno zaprzepaścił szanse na wielką karierę. Jedynym człowiekiem, który w niego wierzy jest jego trener Mickey Goldmill. Często porównuje go do Rocky'ego Marciano. W listopadzie 1975 mistrz świata wagi ciężkiej Apollo Creed i jego promotorzy wpadli na pomysł, by zorganizować walkę pomiędzy mistrzem a zupełnie nieznanym bokserem. Postanowili tak, ponieważ w Filadelfii miała odbyć się walka pomiędzy Apollo, a Mac Lee Greenem. Nie odbyła się z powodu kontuzji Greena. Wybór padł na Rocky'ego. Rocky ciężko trenuje. W tym czasie poznaje Adrian - dziewczynę ze sklepu zoologicznego. Nadchodzi 1 stycznia 1976 - dzień walki. Apollo uważał tę walkę za żart. Mistrz pierwszy pada na deski. Wygrywa jednak minimalnie na punkty. Rocky, mimo porażki, czuje się zwycięzcą. Wzrasta zainteresowanie mediów jego osobą.
Obaj przeciwnicy po walce trafiają do szpitala. Kłócą się tam o to, kto wygrał walkę. Rocky dowiaduje się, że przy każdym mocniejszym ciosie w głowę może stracić wzrok. Razem z Adrian postanawiają, że Włoski Ogier kończy z boksem. Po wyjściu ze szpitala, Rocky oświadcza się Adrian. Biorą ślub. Wkrótce ich rodzina ma się powiększyć. Pieniądze otrzymane za walkę z Apollo szybko się kończą. Rocky postanawia pracować w reklamie. Zachwala dezodorant marki "Dzikus". Myli się parokrotnie i wylatuje z planu. Postanawia więc nauczyć się czytać i znaleźć pracę w biurze. Znajduje zatrudnienie w rzeźni. Jednak po redukcji etatów traci pracę. Media w tym czasie atakują Apollo mówiąc, że walka była ukartowana. Urażony mistrz decyduję się na rewanż. Rocky unika go jak tylko może. Adrian po porodzie zapada w śpiączkę. Włoski Ogier wreszcie postanawia walczyć. Walka odbyła się w listopadzie 1976. Po zaciętym pojedynku, Rocky nokautuje mistrza w piętnastej rundzie, sam upadając. Pierwszy wstaje Włoski Ogier i zostaje mistrzem świata. Prezentując pas, Rocky mówi do mikrofonu: "Chciałbym powiedzieć coś mojej żonie, która jest w domu. Hej, Adrian zwyciężyłem!" (słynne "Yo Adrian!")
Rocky staję się coraz bardziej sławny. Broni 10 razy tytułu mistrza świata. Miasto Filadelfia w dowód wdzięczności stawia mu pomnik. Zostaje zorganizowana walka pomiędzy bokserem - Rockym a zawodowym zapaśnikiem Grzmiącoustym. Walka kończy się remisem. Pojawia się groźny przeciwnik - Clubber Lang. Wyzywa mistrza na pojedynek. Rocky zamiast trenować tak, jak wcześniej, urządza pokazowy trening. Przed walką Clubber zadaje cios trenerowi Rocky'ego - Mickeyowi. Rocky, źle przygotowany, przegrywa w drugiej rundzie i traci pas mistrza świata. Po walce, w szatni, trener i przyjaciel Rocky'ego - Mickey Goldmill - umiera. Pojawia się niespodziewany, nowy trener - Apollo Creed. Postanawia mu przywrócić szybkość i "Eye of the tiger" (oko tygrysa). Po morderczym treningu, Rocky decyduje się na rewanż. Clubber, zaskoczony nowym stylem walki Rocky'ego, przegrywa w trzeciej rundzie.
Do Ameryki z ZSRR przybywa mistrz świata amatorów Ivan Drago. Wyzywa Rocky'ego na pojedynek. Zamiast niego walczyć chce Apollo. Uważa, że będzie to dobry pomysł, ponieważ chce wrócić na ring po 5 latach przerwy. Rocky mu tego odradza. Przed walką Apollo urządza wielki show. Po pierwszej rundzie Apollo jest bardzo zakrwawiony, ale nie chce przerywać walki. W drugiej rundzie Duke, trener Apollo, mówi do Rocky'ego, żeby przerwał walkę (przez rzucenie ręcznika na ring). Apollo mówi: "Nie!". Po lewym sierpowym Ivana, Apollo pada na deski. Okazuje się, że umarł. Rocky, czując się odpowiedzialny za śmierć przyjaciela, wyrusza do ZSRR. Trenuje tam na Syberii, w mroźnych warunkach. Rocky przystępuje do walki, która odbyła się 25 grudnia. Po morderczym pojedynku zwycięża przez nokaut w piętnastej rundzie.
Po powrocie do kraju dowiaduje się, że stracił cały majątek przez machlojki księgowego. Lekarze wykrywają u niego uszkodzenie mózgu. Postanawia zakończyć karierę. Rocky z rodziną przenosi się do biednej dzielnicy, w której kiedyś mieszkał. Zatrudnia się w klubie Mickeya. Więcej czasu niż rodzinie poświęca dobrze zapowiadającemu się bokserowi Tommy'emu. Chce on walczyć o tytuł mistrza świata. Rocky mu tego odradza. Jednak promotorzy są silniejsi i niedługo Tommy zostaje mistrzem świata. Promotorzy mówią mu, że jeśli pokona Rocky'ego, będzie prawdziwym mistrzem. Podczas spotkania w barze, Tommy wyzywa Rocky'ego na pojedynek na ringu. Rocky nie zgadadza się mówiąc, że skończył już karierę. Tommy prowokuje Rocky'ego. Uderza przyjaciela Włoskiego Ogiera, Paulie. Obaj wychodzą na ulicę i walczą. Po zaciętym pojedynku, Rocky zwycięża.
W 1995 Rocky otwiera restaurację w Filadelfii, którą nazwał "Adrian's".
Adrian Balboa umarła na raka piersi 11 stycznia 2002.
Rocky nie może pogodzić się ze śmiercią żony. Codziennie odwiedza jej grób. Prowadzi też restauracje w Filadelfii. Ma nie najlepszy kontakt z synem. Obecnym mistrzem świata jest Mason "The Line" Dixon. Nie jest on lubiany przez kibiców, gdyż zawsze wygrywa w początkowych rundach, przez co z jego walki są nudne. Telewizja ESPN przeprowadza komputerową symulacje walki pomiędzy obecnym mistrzem świata, Masonem Dixonem, a byłym, dwukrotnym mistrzem świata, Rockym Balboa. Walkę wygrywa Rocky. Pod wpływem tej wygranej, Rocky stara się o wydanie mu licencji bokserskiej, którą dostaje. Chce stoczyć kilka lokalnych walk. Dowiedziawszy się o tym, promotorzy Dixona proponują Rocky'emu walkę z obecnym mistrzem. Ten się zgadza. Zaczyna ciężki trening. Nadchodzi dzień walki. Eksperci nie dają Rocky'emu szans na przetrwanie z mistrzem pełnych, 10 rund. Kibice jednak w niego wierzą. Po mordeczej walce, Rocky przegrywa niejednogłośnie na punkty.
Po ostatniej oficjalnej walce (z Masonem Dixonem) rekord Rocky'ego zatrzymał się na 57 wygranych walkach (28 przez nokaut) i 23 przegranych.
Apollo Creed - L SD15 (nie zdobywa tytułu mistrza świata)
Apollo Creed - W KO15 (zdobywa tytuł mistrza świata)
10 razy broni tytułu - 10 zwycięstw, 0 porażek
Clubber Lang - L KO2 (traci tytuł mistrza świata)
Clubber Lang - W KO3 (odzyskuje tytuł mistrza świata)
Ivan Drago - W KO15 (po walce Rocky kończy karierę)
Mason Dixon - L SD10 (walka pokazowa)
[edytuj] Częściowa lista przeciwników Rocky'ego
- Spider Rico
- Apollo Creed
- Thunderlips
- Clubber Lang
- Ivan Drago
- Tommy "The Machine" Gunn
- Mason "The Line" Dixon
[edytuj] Kalendarium kariery Rocky'ego
Daty te nie są oficjalne.
- 27 listopada 1975 - mistrz świata Apollo Creed ogłasza, że jego następnym przeciwnikiem będzie Rocky Balboa o pseudonimie Włoski Ogier. Daje mu pięć tygodni na trening.
- 8 grudnia 1975 - fotograf Fred Gallo umieszcza w Muzeum Sztuki w Filadelfii zdjęcie Rocky'ego z rękoma podniesionymi w geście zwycięstwa. Gest ten Rocky wykonał po wbiegnięciu po schodach do Muzeum Sztuki. To znane zdjęcie posłużyło później jako wzór pomnika dla Rocky'ego.
- 1 stycznia 1976 - Apollo Creed vs. Rocky Balboa (wygrywa Apollo nie jednogłośnie na punkty)
- 20 listopada 1976 - rewanż Apollo Creed vs. Rocky Balboa (Rocky wygrywa przez nokaut w piętastej rundzie). Po walce mówi do mikrofonu słynne "Yo Adrian! I Did It!"
- od 25 marca 1979 do 1 maja 1982 - Rocky broni dziesięć razy tytułu mistrza świata w różnych miejscach świata: Paryżu, Rzymie, Nowym Jorku, Japonii, Berlinie i Las Vegas. Jego przeciwnikami byli m.in.: Joe Czak, Buddy Shaw, Pinklon Thomas, Big Yank Ball, Larry Homes a nawet mistrz Niemiec Hans Hoffmann.
- 2 maja 1982 - zostaje odsłonięty pomnik z brązu przedstawiający Rocky'ego w momencie, gdy wznosi ręce w geście zwycięstwa. Pod nim widnieje napis:"Rocky: człowiek, który przedstawia wielkiego ducha miasta Filadelfia.
- 11 lipca 1982 - Clubber Lang vs. Rocky Balboa - Rocky, faworyt walki, źle przygotowany do niej, przegrywa w drugiej rundzie przez nokaut. Przed walką trener Rocky'ego, Mickey Goldmill, zostaje uderzony przez Langa. Po walce umiera.
- 5 września 1982 - rewanż Clubber Lang vs. Rocky Balboa - Rocky wygrywa walkę w trzeciej rundzie, mając nowego trenera Apollo Creeda. Bardzo przypomina go w walce stylem.
- 15 września 1982 - Rocky postanawia kontynuować karierę wraz z Apollo jako trenerem.
- od 25 listopada 1982 do 28 marca 1987 - Rocky trenuje pod okiem Apollo i Duke.
- 2 kwietnia 1987 - ZSRR postanawia wprowadzić do zawodowego boksu mistrza świata amatorów, Ivana Drago. Przybywa on do Stanów Zjednoczonych z zamiarem zmierzenia się z Rockym. Zamiast niego chce walczyć Apollo. Uważa, że będzie to dobry sposób na powrót do boksu po pięciu latach przerwy.
- 7 maja 1987 - Apollo Creed vs. Ivan Drago - Wychodzącemu na walkę Apollo towarzyszy piosenka "Living In America" w wykonaniu Jamesa Browna. Ten wielki show przed walką Drago podsumowuje zdaniem "You will lose". Apollo nie wie, że Drago bierze sterydy. Po pierwszej rundzie, Apollo bardzo krwawi. Jednak postanawia wyjść na drugą rundę. Po lewym sierpowym Ivana, Apollo upada, i umiera. Martwego Apollo trzyma Rocky. W tym czasie Ivan mówi do mikrofonu "If he dies, he dies" ("Jak umrze, to umrze").
- 12 maja 1987 - Rocky zgadza się na walkę z Drago w Boże Narodzenie 1987, mimo protestów Ministra Spraw Zagranicznych.
- 15 maja 1987 - Federacja WBC zagroziła Rocky'emu odebraniem pasa, jeśli nie rozegra żadnej walki o pas przed 31 lipca.
- 28 maja 1987 - Rocky Balboa i jego trenerzy przylatują do stolicy ZSRR - Moskwy i rozpoczynają 7 miesięcy intensywnego treningu.
- 25 grudnia 1987 - Ivan Drago vs. Rocky Balboa (Rocky wygrał przez nokaut w piętnastej rundzie) - ta walka była największym wydarzeniem z dotychczasowych w federacji WBC. Rocky został chłodno przywitany przez Radzieckich kibiców. ZSRR był przekonany, że Drago wygra. Po walce Rocky powiedział kilka słów do mikrofonu. Zaraz po tym wszyscy zaczęli mu bić brawo. Stał się bohaterem Ameryki.
- 4 stycznia 1988 - Rocky wraca do Ameryki. Zaraz po przylocie dostaje ofertę walki z Unionem Cane. Dowiaduje się także, że ma bardzo poważnie uszkodzony mózg.
- 23 stycznia 1988 - Rocky, wraz z rodziną, przeprowadza się do biednej dzielnicy, w której mieszkał w 1975.
- 9 marca 1988 - Rodzina Rocky'ego staje się właścicielem klubu bokserskiego Mickeya Goldmilla.
- 3 grudnia 1988 - Rocky zaczyna trenować dobrze zapowiadającego się boksera, Tommy'ego Gunna.
- 14 kwietnia 1989 - Union Cane zdobywa tytuł mistrza świata federacji WBC i WBA.
- 26 grudnia 1989 - Tommy Gunn podpisuje kontrakt z George'em Waschingtonem Duke. Ta decyzja jest uznawana za postawę amatora.
- 20 stycznia 1990 - Tommy Gunn łatwo pokonuje w walce o mistrzostwo świata Uniona Cane.
- Sierpień 1998 - Rodzina Rocky'ego zamyka klub bokserski Mickeya Goldmilla. Brązowy pomnik Rocky'ego staje się symbolem Filadelfii.
[edytuj] Książka
18 grudnia 2006 w USA pojawiła się książka pt. "Rocky: The Ultimate Guide". Jest to wyczerpujące kompendium wiedzy o wszystkich sześciu częściach serii, wzbogacone dodatkowo o zdjęcia z planu. Słowo wstępne napisał sam Sylvester Stallone.
[edytuj] Oryginał
Pierwowzorem dla postaci Rocky'ego Balboa był bokser Chuck Wepner. Stallone oglądał w telewizji walkę Wepnera z Muhammadem Ali. Chuck położył mistrza na deski, ale przegrał na punkty. Początkowo seria miała być trylogią. Potem Rocky miał zginąć w piątej części.
[edytuj] Ciekawostka
Przydomek Rocky'ego The Italian Stallion (Włoski Ogier) to tytuł pierwszego filmu, w którym wystąpił Sylvester Stallone. Był to pełnometrażowy film erotyczny, w którym Stallone grał główną męską rolę. Stallone na swojej oficjalnej stronie internetowej nie podaje go w swojej filmografii.
