RWD-4
Z Wikipedii
RWD-4 to polski samolot turystyczno-sportowy, skonstruowany przez zespół konstrukcyjny RWD pod koniec 1929 roku.
Spis treści |
[edytuj] Historia
RWD-4 został skonstruowany jako rozwinięcie RWD-2 i RWD-3 przez Stanisława Rogalskiego, Stanisława Wigurę i Jerzego Drzewieckiego. Odstąpiono od koncepcji płata składanego na ziemi (jak w RWD-3), pozostając przy systemie podwozia z tej maszyny. Zastosowano rzędowy silnik o większej mocy.
Prototyp oblatano na wiosnę 1930 roku. Wyprodukowano 9 sztuk samolotu RWD-4. Samolot był bardzo zasłużony w rozwoju sportu lotniczego w Polsce, koncepcję płata z RWD-4 zastosowano w następnej konstrukcji, RWD-5.
Wadą samolotu była nadal słaba widoczność do przodu (w kierunku lotu), kapryśny i ulegający częstym awariom silnik Cirrus Hermes oraz spora prędkość lądowania i wynikający z tego spory dobieg (brak hamulców na koła).
[edytuj] Opis konstrukcji
Dwumiejscowy (układ tandemowy) samolot turystyczno-sportowy, górnopłat konstrukcji drewnianej, kryty płótnem i sklejką. Skrzydła wolnonośne o obrysie trapezowym. Usterzenie klasyczne.
[edytuj] Dane techniczne
- rozpiętość - 10,5 m
- długość - 7,0 m
- wysokość - 2,26 m
- powierzchnia nośna 15,0 m2
- masy:
- własna - 400 kg
- użyteczna - 380 kg
- całkowita - 780 kg
- silnik - Cirrus Hermes 105 KM
- osiągi:
- prędkości:
- maksymalna - 180 km/h
- przelotowa - 160 km/h
- minimalna - 75 km/h
- prędkość wznoszenia - 4,6 m/s
- pułap - 5000 m
- zasięg - 800 km
- przelotowe zużycie paliwa - 21 l/h
- prędkości:
RWD-1 | RWD-2 | RWD-3 | RWD-4 | RWD-5 | RWD-6 | RWD-7 | RWD-8 | RWD-9 | RWD-10 | RWD-11 | RWD-13 | RWD-14 Czapla | RWD-15 | RWD-16 | RWD-16 bis | RWD-17 | RWD-18 | RWD-19 | RWD-20 | RWD-21 | RWD-23 | RWD-25 |