Rybitwa czubata
Z Wikipedii
| Rybitwa czubata | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | rybitwy | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | rybitwa czubata | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunek | S. sandvicensis sandvicensis S. sandvicensis eurygnatha |
||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Sterna sandvicensis | |||||||||||||||||||||||||||||
| Latham, 1787 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Rybitwa czubata (Sterna sandvicensis, syn. Thalasseus sandvicensis) - duży ptak wodny z rodziny rybitw, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Sterna sandvicensis sandvicensis - Europa po Morze Kaspijskie. Zimuje od Morza Kaspijskiego, poprzez Czarne i Śródziemne po wybrzeża Afryki Zachodniej i Południowej, a także od Morza Czerwonego po północno-zachodnie Indie i Cejlon. W Polsce gnieździ się nieregularnie w ujściu Wisły, regularnie pojawia się od kwietnia do września na całym wybrzeżu.
- Sterna sandvicensis acuflavidus - od wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej po południowe Antyle. Zimuje od Antyli po południowe Peru i Urugwaj.
- rybitwa gujańska Sterna sandvicensis eurygnatha - lokalnie na Antylach, w Wenezueli i Gujanie Francuskiej oraz od wschodniej Brazylii po południową Argentynę.
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy czarny, grzbiet i skrzydła popielate, końcówki skrzydeł ciemne, reszta ciała biała. Czarne pióra na potylicy są nastroszone tworząc mały czubek. Nogi czarne, dziób czarny z żółtym końcem. W szacie spoczynkowej czoło bieleje, a wierzch głowy staje się szarawy z ciemnymi cętkami. Osobniki młodociane mają wierzch głowy brązowoczarny, grzbiet i skrzydła pokryte ciemnym deseniem, a dziób całkowicie czarny. S. s. eurygnatha ma dziób żółty lub ma jedynie ciemną nasadę, nogi czasem żółto-czarne, rzadziej czysto żółte. S. s. acuflavidus jest nieco mniejsza.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 35-45 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 85-105 cm
waga ok. 80-110 g - Biotop
- Morskie wybrzeża.
- Gniazdo
- Na ziemi, na piaszczystej plaży. Tworzy kolonie, zlokalizowane zazwyczaj przy koloniach innych gatunków.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu (w grudniu w Argentynie) 1-2 zielonkawe, pokryte ciemnymi cętkami jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 21-29 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta umieją latać w wieku 5 tygodni.
- Pożywienie
- Ryby, wodne bezkręgowce, owady łapane na ziemi i pisklęta innych gatunków ptaków.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
