Sławomir Bittner
Z Wikipedii
Sławomir Maciej Bittner | |
---|---|
'Maciek, Kajman Wojak' | |
Życie | podporucznik |
Data urodzenia | 21 lipca 1923 Warszawa |
Data śmierci | 28 lutego 1944 Warszawa |
Kariera | |
W służbie od | 1939 |
Pełniona funkcja | dowódca 1. kompanii "Felek" Batalionu "Zośka" |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, kampania wrześniowa, Akcja pod Arsenałem |
Odznaczenia | |
Sławomir Maciej Bittner ps."Maciek", "Kajman Wojak" (ur. 21 lipca 1923 w Warszawie - zm. 28 lutego 1944) - podporucznik AK[1], podharcmistrz, pierwszy dowódca 1 kompanii "Felek" Batalionu "Zośka".
Urodził się w Warszawie, jako syn Ludwika Bittnera, generała WP i Anieli Haliny Rychłowskiej. Używał tylko drugiego imienia. Oficer rezerwy piechoty Wojska Polskiego.
Uczył się w gimnazjum we Lwowie, a od lata 1939 w I klasie licealnej Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Należał do 23 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Bolesława Chrobrego (tzw. "Pomarańczarni").
Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939. Świadectwo dojrzałości uzyskał już na tajnych kompletach gimnazjum im. Stefana Batorego w 1942. W konspiracji członek ZWZ. Od maja do sierpnia 1942 żołnierz jednego z patroli dywersyjnych IV odcinka "Wachlarza". Od początku 1943 instruktor minerski w Grupach Szturmowych "Szarych Szeregów".
W marcu 1943 był przybocznym komendanta grupy hufców, a od maja 1943 adiutantem ppor. Ryszarda Białousa "Jerzego", dowódcy Oddziału Specjalnego "Jerzyki" (przekształcone w późniejszy batalion Zośka).
Po śmierci Feliksa Pendelskiego "Felka"[2] 6 czerwca 1943 został dowódcą plutonu "Centrum". Z chwilą utworzenia batalionu "Zośka" został dowódcą 1. kompanii "Felek" pod pseud. "Maciek". Był jednym z najaktywniejszych żołnierzy warszawskich Grup Szturmowych.
Uczestnik wielu akcji bojowych, m.in.:
- dowódca sekcji "Sten I" w Akcji pod Arsenałem 26 marca 1943,
- dowódca akcji likwidacyjnej SS-Oberscharführera Schultza 6 maja 1943,
- dowódca grupy "Więźniarka" w akcji odbicia więźniów na stacji w Celestynowie 19 maja 1943,
- dowódca grupy w akcji "Sól" przeprowadzonej 27 maja 1943 na Targówku,
- ubezpieczenie mostu w akcji "Czarnocin" wykonanej 5/6 czerwca 1943,
- ubezpieczenie likwidacji agenta Gestapo wykonanej w lipcu 1943 przez por. "Lenę",
- dowódca grupy osłonowej w akcji "Góral" 12 sierpnia 1943,
- dowódca grupy "Atak" w akcji "Sieczychy" 20 sierpnia 1943,
- uczestnik akcji "Wilanów" 26 września 1943, samowolnie przejął dowodzenie grupy "Lotnicy".
Po ukończeniu tzw. "Szkoły za Lasem" mianowany 15 sierpnia 1943 podharcmistrzem (pseudonim instruktorski "Kajman Wojak"), a po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola" - podchorążym.
W listopadzie 1943 został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. Aresztowany 18 lutego 1944 przed domem w al. Niepodległości 167, zaginął. Podejrzewa się, że został rostrzelany w kilka dni po aresztowaniu
- Krzyżem Walecznych (3 kwietnia 1943)
- Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy
Rozkazem por. Ryszarda Białousa "Jerzego", dowódcy batalionu "Zośka", z 6 czerwca 1944 na jego cześć przyjęto dla 1. kompanii kryptonim "Maciek".