Solaris Urbino LE
Z Wikipedii
Solaris Urbino 12 LE | |
Producent | Solaris Bus & Coach |
Premiera | 2004 2007 (CNG) |
Okres produkcji | 2005 - nadal produkowany |
Miejsce produkcji | Polska |
Typy nadwozia | Niskowejściowy autobus miejski klasy MAXI |
Układ drzwi | 2-2-0 |
Liczba drzwi | 2 |
Wys. podłogi w I drzwiach |
320 mm |
Wys. podłogi w II drzwiach |
320 mm |
Szerokość drzwi | 1350 mm |
Silniki | DAF PR183 DAF PR228 DAF PR265 Iveco Cursor 8 |
Moc silników | 250 KM 310 KM 360 KM |
Skrzynia biegów | Voith Diwa 5 ZF 6HP ECOMAT 4 |
Ilość przełożeń | 4 5 |
Długość | 12000 mm |
Szerokość | 2550 mm |
Wysokość | 3060 mm 3260 mm 3400 mm |
Masa własna | 10800 kg |
Masa całkowita | 18000 kg |
Rozstaw osi | 5900 mm |
Ilość miejsc siedzących | 31 - 45 |
Pokrewne | Solaris Urbino LE CNG |
Informacje dodatkowe | |
ABS | Tak |
ASR | Tak |
EBS | Tak |
ESP | Nie |
Klimatyzacja | Opcja |
Solaris Urbino 12 Low Entry - niskowejściwy autobus z serii Solaris Urbino przeznaczony dla komunikacji podmiejskiej, produkowany od 2005 roku przez polską firmę Solaris Bus & Coach S.A. z Bolechowa koło Poznania.
Powstał głównie z myślą o krajach skandynawskich. Zadebiutował jako prototyp na wystawie Transexpo w Kielcach we wrześniu 2004 roku. Model oparty o drugą generację Urbino był produkowany od wiosny 2005 roku. Jedyny egzemplarz sprzedano do Ostrawy. Obecnie jest produkowany model oparty o trzecią generację autobusu Solaris Urbino. Początkowo napędzany był głównie silnikiem DAF PE 183C (Euro 3), stosowano również skrzynie biegów Voith 854.3. Obecnie napędzany jest silnikiem Iveco Cursor 8 lub DAF PR 183 (Euro 4).
Graficznym symbolem autobusów "Urbiono LE", wykorzystywanym w celach promocyjnych, jest zielony jamnik z obniżonymi przednimi łapami, który ma symbolizować niski przód i podniesioną podłogę z tyłu.
Na targach Transexpo w Kielcach we wrześniu 2007 r. zaprezentowano odmianę tego autobusu napędzaną sprężonym gazem ziemnym "Urbino 12 LE CNG". Jest ona napędzana silnikiem MAN CNG E2876 LUH 02. Stosowana jest skrzynia biegów Voith Diwa 5 - 864.5. Zbiorniki gazu są częściowo wpuszczone w dach, by obniżyć całkowitą wysokość pojazdu. Pierwsze egzemplarze tego modelu (dostosowane do napędu biogazem odzyskiwanym z miejskiego wysypiska śmieci) dotarły do odbiorców przed końcem 2007 roku.
[edytuj] Solaris Urbino 12 LE w Europie
Państwo | Miasto | Operator | Liczba stan na: 25.02.08 r. |
---|---|---|---|
Szwajcaria | Lozanna | Transports publics de la region | 5 |
Czechy | Ostrawa | Eurobus | 1 |
Niemcy | Bergen | RPNV | 8 |
Harpstedt | DHE | 1 | |
Lippetal – Herzfeld | Schwertheim Touristik | 2 | |
Massenbachhausen | Műller-Reisen | 1 | |
Norwegia | Oslo | Nettbus | 1 |
Oslo | UNIBUS AS | 49 | |
Szwecja | Lulea | Polarbus | 7 |
Skelleftea | Skelletebuss | 5 | |
Umea | Polarbus Trafik | 3 |
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Opis modelu Solaris Urbino 12 LE w nowym serwisie firmy Solaris
- Zdjęcia modelu Urbino 12 LE w starym serwisie firmy Solaris
- Opis modelu Urbino LE w serwisie Solaris Club
- Symbole modeli Solaris w serwisie Solaris Club
Autobusy miejskie: Alpino • Urbino 9 • Urbino 10 • Urbino 12 • Urbino 15 • Urbino 18
Autobusy lokalne i międzymiastowe: Urbino LE • Valletta
Autobusy turystyczne: Vacanza 12 • Vacanza 13
Trolejbusy: Trollino 12 • Trollino 15 • Trollino 18