Stanisław Żochowski

Z Wikipedii

Stanisław Żochowski pseud. Brodzic (ur. 1908 w Łomży, zm. 2003) – żołnierz i oficer Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, major Narodowych Sił Zbrojnych i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, pisarz emigracyjny.

[edytuj] Życie i działalność

Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Brodzic. Ukończył gimnazjum w Łomży.

W latach 1927-1930 studiował w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Został dowódcą plutonu, potem kompanii w pp Leg. w Lublinie. W latach 1931-1935 studiował prawo w KUL-u.

W 1935 r. jego żoną została Maria Truszkowska z majątku Godów w pow. puławskim. W latach 1936-1938 studiował w Wyższej Szkole Wojskowej w Warszawie. W 1938 r. był I Oficerem Sztabu 29 Dywizji Piechoty. Zaś w 1939 r. kwatermistrzem tej dywizji.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach w rejonie Piotrkowa Trybunalskiego. Dywizja została rozbita w składzie armii gen. Stefana Dąb-Biernackiego. W 1939 i 1940 roku podejmował nieudane próby przejścia granicy do Francji.

W 1941 r. dowódca byłej 29 DP Ignacy Oziewicz wezwał go do Warszawy. Został szefem O. III w Narodowej Organizacji Wojskowej. Po rozłamie w NOW, w 1942 r. przeszedł do tworzonej przez płk. Ignacego Oziewicza organizacji Narodowe Siły Zbrojne (NSZ) i został szefem sztabu dowództwa NSZ. Jeździł na inspekcje do terenowych ogniw NSZ. Obaj dążyli do połączenia NSZ z ZWZ-AK, z zachowaniem odrębności NSZ.

W 1943 r. aresztowano gen. 'Grota' Roweckiego i płk. Ignacego Oziewicza. Nowym dowódcą NSZ został płk. dypl. inż. T. Kurcyusz. W obliczu tarć między dowództwami AK i NSZ na tle warunków połączenia, płk. Kurcyusz wysłał kpt. Żochowskiego do Naczelnego Wodza PSZ w Londynie dla omówienia warunków połączenia obydwu formacji. W 1944 r. po trzymiesięcznej podróży przez Bałkany, dotarł do Londynu. Po wykonaniu zadania otrzymał przydział do Sztabu Naczelnego Wodza w Oddziale Operacyjnym. Wkrótce przeniesiono go do II Korpusu we Włoszech. Tam krótko dowodził 17 Batalionem Strzelców Lwowskich, następnie był znów w sztabie Korpusu, z dodatkowymi zadaniami oficera łącznikowego gen. Andersa do Brygady Świętokrzyskiej NSZ, stacjonującej w Niemczech.

Wykorzystując konspiracyjne kontakty na Kraj, sprowadził żonę i córkę do Włoch. W 1946 roku nastąpiła demobilizacja Korpusu.

Major Stanisław Żochowski wraz z rodziną osiadł w płd. Anglii, na dzierżawie małej farmy kwiatowo-owocowej. W 1950 wyjechał do Australii.

W 1991 r. umarła jego córka Hania.

Był autorem wielu książek o polityce, polskich żołnierzach, Narodowych Siłach Zbrojnych, Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i losach swojej rodziny. Te ostatnie pisał wraz z żoną Marią. Napisał również książkę pt. "Piłsudski".

[edytuj] Książki Stanisława Żochowskiego

• Brytyjska polityka wobec Polski 1916-1948, Londyn 1978
• Monografia gen. dyw. Tadeusza Kutrzeby, Londyn 1979
• Gen. Stanisław Fiszer, szef sztabu ks. Józefa, Londyn 1981
• O Narodowych Siłach Zbrojnych – NSZ, Londyn 1983
• S. Żochowski, M. Żochowska, Nasz pamiętnik (1914-1984), Wyd. I, Londyn 1984
• British Policy in Relation to Poland in 2nd World War, New York 1988
• Wywiad polski we Francji 1940-1945, Londyn 1990
• Myślę o wrześniu 1939, Londyn 1993
• S. Żochowski, M. Żochowska, Nasz Pamiętnik (1914-1984), Wyd. II, Retro, Lublin 1993
• Henryk Pająk, S. Żochowski, Rządy zbirów 1940-1990, Wyd. I, Retro, Lublin 1996, ss. 389. ISBN 83-905292-5-4
• Henryk Pająk, S. Żochowski, Rządy zbirów 1940-1990, Wyd. II, Retro, Lublin 1997, ss. 389. ISBN 83-87510-16-5