Stanisław Horno-Popławski

Z Wikipedii

Stanisław Horno-Popławski (ur. 14 lipca 1902 w Kutaisi na Kaukazie, zm. 6 lipca 1997 w Sopocie^[1] albo Gdańsku^[2]) - polski rzeźbiarz i malarz.

Profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Białymstoku, następnie wykładowca na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu (w maju 1996 otrzymał tytuł doktora honoris causa tej uczelni) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (w latach 1949-1950 i 1956-1960 dziekan Wydziału Rzeźby). W gdańskiej uczelni pracował w latach 1946-1970.

[edytuj] Najważniejsze prace

• pomnik Władysława Bandurskiego w Wilnie (1938)
• rzeźba Praczki w Białymstoku (1938)
• pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie (1955)
• pomnik Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy (1968)
• pomnik Marii Konopnickiej w Kaliszu (1969)
• pomnik Karola Szymanowskiego w Słupsku (1972)

[edytuj] Literatura

• Stanisław Horno-Popławski. Droga sztuki - sztuka drogi. W setną rocznicę urodzin artysty, red. Jerzy Malinowski, oprac. Dorota Grubba, kat. wyst. Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2003.
• Ewa Toniak, Olbrzymki. Kobiety i socrealizm, wyd. Korporacja Ha!art, Kraków 2008.

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.