Stanisław Korwin-Szymanowski

Z Wikipedii

Stanisław Korwin-Szymanowski pseudonim ”Corvinus” i ”Kostek” (ur. 1925, zm. 3 marca 2008) – polski działacz środowisk harcerskich i kombatanckich, harcmistrz, twórca i komendant Ruchu Programowo-Metodycznego ZHP ”Ruch Kamykowy”, w latach 1964-1985 drużynowy i szczepowy 16 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego, komendant hufca ZHP Warszawa-Ochota, członek komisji historycznych Chorągwi Warszawskiej ZHP oraz Społecznego Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Baonu "Zośka".

W czasie II wojny światowej członek Szarych Szeregów oraz AK, uczestnik powstania warszawskiego. W latach 1957-1958 był drużynowym 64 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Stefana Czarneckiego oraz zastępcą komendanta Hufca ZHP Warszawa-Ochota, a w latach 1958-1963 jego komendantem. Od 1963 r., do 1980 był członkiem władz Chorągwi Stołecznej ZHP i Hufca ZHP Warszawa-Ochota. W 1971 r., z jego inicjatywy powstała w 16 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego pierwsza żeńska drużyna. W 1994 r., założył Krąg Instruktorów i Wychowawców ”Ruch Kamykowy” zajmujący się kultywowaniem dziedzictwa harcmistrza Aleksandra Kamińskiego. Od 2002 r., do momentu śmierci był członkiem Kapituły Krzyża ”Za Zasługi dla ZHP”.