Stanisław Nagy

Z Wikipedii

kard. Stanisław Nagy, SCJ
Kościół tytularny S. Maria della Scala
Urodzony	30 września 1921 Bieruń Stary
Święcenia kapłańskie	8 lipca 1945
Nominacja biskupia	7 października 2003 arcybiskup tytularny Hólar
Sakra biskupia	13 października 2003
Kreacja kardynalska	21 października 2003
Za papieża	Jana Pawła II
Dewiza In Te Cor Jesu Speravi W Tobie, Serce Jezusa, swą ufność złożyłem

Stanisław Kazimierz Nagy SCJ (ur. 30 września 1921 w Bieruniu Starym) - polski duchowny katolicki, Sercanin, arcybiskup tytularny Hólar, kardynał-diakon, profesor teologii fundamentalnej, autor licznych publikacji naukowych.

Pełny tytuł: Jego Eminencja Stanisław Kazimierz Świętego Kościoła Rzymskiego Tytułu S. Maria della Scala Kardynał Diakon Nagy.

[edytuj] Życiorys

Urodzony w śląskiej, górniczej rodzinie. 8 lipca 1945 otrzymał święcenia kapłańskie w Zgromadzeniu Najświętszego Serca Jezusowego z rąk ówczesnego biskupa pomocniczego Krakowa Stanisława Rosponda. W latach 1952-1958 rektor seminarium zakonnego w Tarnowie, a następnie kierownik Studium Teologicznego w Krakowie, powstałego z jego inicjatywy. Związany z KUL - w 1952 obronił tam pracę doktorską, w 1968 uzyskał habilitację, w 1979 tytuł profesora nadzwyczajnego, zaś w 1985 profesora zwyczajnego. Od 1958 aż do przejścia na emeryturę wykładał teologię fundamentalną na KUL. W latach 1972/1973 i 1973/1974 prodziekan Wydziału Teologii, kierownik Katedry Eklezjologii Fundamentalnej, Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej, przewodniczący Senackiej Komisji Stypendialnej, Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II. Przez kolejne kadencje przewodniczył Sekcji Wykładowców Teologii Fundamentalnej przy Komisji Episkopatu ds. Nauki. Z nominacji Jana Pawła II przez dwie kadencje był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Brał udział w pracach Komisji Episkopatu do Spraw Ekumenizmu, był także członkiem Komisji Mieszanej Katolicko-Luterańskiej powołanej przez watykański Sekretariat ds. Jedności Chrześcijan i Światową Federację Luterańską. Dwukrotnie brał udział w charakterze eksperta w Synodach Biskupów w Rzymie (1985 i 1991).

Zamieszkały w Krakowie, jeździł z wykładami do Lublina i Wrocławia na tamtejszy Papieski Wydział Teologiczny. W pociągu relacji Kraków-Lublin poznał podobno Karola Wojtyłę, z którym łączyła go później przyjaźń, wyprawy po górach i bliska współpraca.

13 października 2003 wyświęcony na arcybiskupa ze stolicą tytularną Holarensis. 21 października 2003 podniesiony do godności kardynalskiej przez papieża Jana Pawła II z diakonią kościoła Santa Maria della Scala (Matki Bożej na Schodach).

[edytuj] Sukcesja apostolska

• Konsekrator - Franciszek Macharski
• Współkonsekrator - Marian Jaworski
• Współkonsekrator - Józef Kowalczyk

[edytuj] Najważniejsze publikacje

• Chrystus w Kościele. Zarys eklezjologii fundamentalnej, Wrocław 1982
• Kościół na drogach jedności, Wrocław 1985
• Ty jesteś Piotr, Kraków 2003
• Jan Paweł II po odejściu do domu Ojca, Kraków 2007