Bolesław Filipiak

Z Wikipedii

Kardynał Bolesław Filipiak
Kościół tytularny S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina
Urodzony	1 września 1901 Ośniszczewko
Święcenia kapłańskie	29 maja 1926
Nominacja biskupia	1 maja 1976 biskup tytularny Plestia
Sakra biskupia	13 maja 1976
Kreacja kardynalska	24 maja 1976
Za papieża	Pawła VI
Zmarł	14 października 1978 Poznań

Bolesław Filipiak (ur. 1 września 1901 w Ośniszczewku, zm. 14 października 1978 w Poznaniu), duchowny katolicki, kardynał.

Studiował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w poznańskim seminarium; kontynuował naukę w Papieskim Athenaeum Św. Apolinarego w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w Gnieźnie 29 maja 1926. Początkowo pracował jako duszpasterz w archidiecezji gnieźnieńskiej, w latach 1933-1944 był sekretarzem arcybiskupa Gniezna, kard. Augusta Hlonda. 1944-1945 więziony przez hitlerowców. Po wojnie był członkiem trybunału archidiecezjalnego i kanonikiem kapituły katedralnej w Gnieźnie, a 1945-1947 prezydentem trybunału trzeciej instancji ds. małżeńskich zastrzeżonych dla Stolicy Apostolskiej. We wrześniu 1947 został audytorem Roty Rzymskiej, a w czerwcu 1967 jej dziekanem (potwierdzony jako dziekan ad nutum Sanctae Sedis 1 lutego 1975); prezydent Trybunału Apelacyjnego Państwa Watykańskiego.

1 maja 1976 został mianowany biskupem tytularnym Plestia, sakry biskupiej udzielił mu w Rzymie kard. Pericle Felici 13 maja 1976. 24 maja 1976 papież Paweł VI wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł diakona S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina. Z powodu złego stanu zdrowia nie brał udziału w konklawe po śmierci Pawła VI (1978); zmarł w dniu rozpoczęcia kolejnego konklawe (po śmierci papieża Jana Pawła I). Pochowany został w archikatedrze poznańskiej obok swego przyjaciela arcybiskupa Antoniego Baraniaka.