Stefan de Julien
Z Wikipedii
Stefan de Julien ps. "Szofer" (ur. 9 października 1923 w Grodnie, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu "Parasol" Armii Krajowej.
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym w pułku AK "Baszta". W chwili wybuchu powstania znalazł się w Śródmieściu. Wraz z innymi żołnierzami, którzy nie dotarli na miejsce koncentracji, dołączył do oddziału pod dowództwem por. Zbigniewa Korsaka-Adamowicza ps. "Konrad". Z oddziałem tym dotarł na Wolę, gdzie zasilił szeregi batalionu "Parasol".
Poległ 13 sierpnia 1944 w walkach powstańczych na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Parasol" na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Nad mogiłą na Powązkach podano stopień podporucznika, natomiast na Murze Pamięci MPW podanym stopniem wojskowym Stefana de Julien jest plutonowy podchorąży.
