Stefania Zieleńczyk

Z Wikipedii

Stefania Baczyńska z domu Zieleńczyk (ur. 3 grudnia^[1] 1890, zm. 15 maja 1953 w Warszawie) - matka Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, polska nauczycielka i autorka podręczników oświatowo - pedagogicznych dla dzieci.

Pochodziła z zasymilowanej rodziny warszawskich Żydów. Była gorliwą katoliczką. Jej brat Adam Zieleńczyk przebywał w getcie, z którego uciekł^[2]. Swego męża poznała podczas studiów przyrodniczych we Lwowie. Jej ślub ze Stanisławem Baczyńskim odbył się w Warszawie w 1912 roku. Pracowała jako nauczycielka metodyki, pełniła także funkcje kierowniczki szkoły ćwiczeń przy seminarium nauczycielskim.

W 1918 roku ukończyła w Warszawie Kurs Pedagogiczny dla nauczycieli szkół elementarnych, z wynikiem bardzo dobrym. W latach 1922-1932 wykładała w Seminarium Nauczycielskim Katolickiego Związku Polek w Warszawie.

Po wojnie bardzo długo szukała syna wśród ocalonych, nie mogąc uwierzyć, że zginął. Pod koniec 1946 odnaleziono ciało jej syna w grobie na Ratuszu (plac Teatralny). Po tym wydarzeniu czekała na śmierć, która – jak mówiła – "połączy ją z Krzysiem". Przekazała siostrzenicy rękopisy Krzysztofa z prośbą o publikację, kiedy to będzie możliwe. Zmarła 15 maja 1953 roku w zakładzie opiekuńczym na Służewie. Pochowano ją, wedle życzenia, z medalikiem św. Krzysztofa, wydobytym w 1947 z powstańczej mogiły syna. Trumnę złożono w kwaterze legionowej, gdzie leżał jej mąż Stanisław.

Jej ostatnią wolą było, aby opiekunami rękopisów Krzysztofa byli: Jerzy Andrzejewski, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Turowicz i Kazimierz Wyka.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ W kronice przygotowanej przez Zbigniewa Wasilewskiego występuje data 5 grudnia 1889, w dokumentach znajdujących się w Bibliotece Narodowej 3 grudnia 1890; za: B.Wachowicz "To Zośki wiara!" tom.2 str. 404
2. ↑ O rodzinie Stefanii Zieleńczyk