Szalka Petriego

Z Wikipedii

Szalka Petriego - zwana też płytką Petriego to prosty sprzęt laboratoryjny o kształcie gładkiej, płaskiej, okrągłej podstawki z niską, prostą, pionową ścianką dookoła okrągłego dna.

Szalki Petriego są tanim, wykonywanym głównie z plastiku lub ze szkła, sprzętem, który ma wielorakie zastosowanie:

Pierwotnym jego zastosowaniem było używanie ich jako naczyń do hodowli mikroorganizmów (bakterii, grzybów itp.). W tym zastosowaniu na dno szalki wylewa się żel z pokarmem dla mikroorganizmów (np. Agar-agar albo guma arabska) a następnie za pomocą np. pipety Pasteura dozuje w sam środek szalki kroplę roztworu zawierającego mikroorganizmy. Całość wstawia się do inkubatora, w którym panują odpowiednie warunki do namnażania mikroorganizmów.
Szalki te wykorzystuje się także do wylewania folii polimerów. W tym celu wylewa się odmierzoną objętość roztworu polimeru do szalki i pozostawia się ją w spokoju, aż do chwili gdy cały rozpuszczalnik odparuje.
Są one wykorzystywane do powolnego odparowywania wody lub organicznych rozpuszczalników ze stałych substancji.
Stosuje się je do naświetleń rozmaitych próbek. Np. wylewa się naświetloną ciecz do szalki a następnie podkłada się ją pod lampę UV.
Dwie szalki, o odrobinę różnej średnicy, połączone razem tworzą razem rodzaj zakmniętego naczynia, które można wykorzystywać do przechowywania i transportowania rozmaitych próbek.
Czasami stosuje się je także jako rodzaj pokrywki do zlewek, podstawek pod inne elementy sprzętu laboratoryjnego, czy podstawek do wykonywania prostych testów (np. pomiaru pH).