Szlachar

Z Wikipedii

Szlachar
samiec w szacie godowej
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	blaszkodziobe
Rodzina	kaczkowate
Podrodzina	kaczki
Plemię	tracze
Gatunek	szlachar
Nazwa systematyczna
Mergus serrator
Linnaeus, 1758
Podgatunki
M. serrator serrator M. serrator schioleri
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Szlachar (tracz długodzioby) (Mergus serrator) - średni lub duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący pas w Eurazji od Wysp Brytyjskich, przez Benelux, Europę Środkową i Wschodnią, południową Syberię po Mandżurię i północną Japonię oraz Amerykę Północną po Wielkie Jeziora Północnoamerykańskie na południu oraz Grenlandię i Islandię. Północne populacje wędrowne, przeloty w marcu - maju i październiku - grudniu. Zimuje na brzegach Morza Śródziemnego, europejskich brzegach Atlantyku, Morza Północnego, Bałtyku, pacyficznych wybrzeżach Azji oraz wschodnim i zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej. W Polsce nielicznie gnieździ się na Pomorzu i Mazurach, zimuje na wybrzeżu. Podczas przelotów liczny.

Występowanie: kolor żółty - latem, niebieski - zima, zielony - cały rok

Cechy gatunku 

Zarówno samiec jak i samica ma na głowie rozdwojony, postrzępiony czub. Samiec znacznie większy, w upierzeniu godowym ma głowę i górę szyi czarne z metalicznym połyskiem, dół szyi biały z czarną linią wzdłuż kręgosłupa. Pierś rdzawa z ciemnymi, podłużnymi pręgami, za kolorem rdzawym czarny pas z białymi plamami w kształcie łzy, łączący się z czarnym grzbietem. Brzuch biały, boki, ogon i nadogonie szare. Dziób i nogi czerwone. Samica ma głowę i szyję rdzawą, podgardle i przód szyi białe o rozmytych brzegach, reszta ciała szara z ciemnym deseniem. Skrzydła od spodu białe, z białym lusterkiem z wierzchu. Samiec w okresie spoczynkowym i młodociane podobne do samicy.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 52 - 62 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 83 cm
waga ok. 700 - 1400 g

Biotop 

Czyste wody, zarówno stojące jak i bieżące w strefie tundry, tajgi i lasów mieszanych oraz morskie wybrzeża, wysepki i fiordy.

Gniazdo 

Na ziemi, często daleko od wody, w trawie, pod krzewem, rzadziej w trzcinie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg (może zneść jaja ponownie w przypadku utraty lęgu), składając w kwietniu - czerwcu 4 do 14 różowawych lub różowawozielonkawych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 29 do 35 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 1 - 2 dniach, młode usamodzielniają się przed pierzeniem, które ma miejsce w wieku 60 - 65 dni.

Pożywienie 

Wyłącznie zwierzęta, głównie drobne ryby. Pokarm zdobywa nurkując, często w stadzie.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.

Zobacz też: ptaki Polski