Tadeusz Banachiewicz
Z Wikipedii
Tadeusz Banachiewicz (ur. 13 lutego 1882 w Warszawie, zm. 17 listopada 1954 w Krakowie) - polski matematyk, astronom i geodeta.
Był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz dyrektorem obserwatorium astronomicznego UJ (1919-1954), gdzie stworzył program systematycznych obserwacji gwiazd zmiennych zaćmieniowych. Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1908), PAU (1920) i PAN (1952), w latach 1932-1938 wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Założyciel (w 1925 r.) kwartalnika naukowego Acta Astronomica. Pionier polskiej radioastronomii.
W swych pracach zajmował się zagadnieniami z zakresu matematyki, astronomii, astrofizyki i geodezji. Do jego największych osiągnięć należy opracowanie krakowianów (w 1925 r.), czyli specjalnego typu macierzy stosowanych w geodezji oraz astronomii (mechanika nieba). Dzięki nim 1 marca 1931 r. zaprezentował pierwsze obliczenia orbity Plutona - planety karłowatej odkrytej 18 lutego 1930 r. przez amerykańskiego astronoma Clyde'a Tombaugha. W latach 1910-1915 badał zjawisko libracji Księżyca. Autor ponad 230 publikacji naukowych.
Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1929), oraz Poznańskiego (1936).
[edytuj] Obiekty astronomiczne z nazwiskiem Banachiewicz
Jego nazwisko nosi:
- 92 km krater Banachiewicz na Księżycu (5,2°N, 80,1°E)
- planetoida 1286 Banachiewicza
- planetoida 1287 Lorcia nosi nazwę pochodzącą od zdrobnienia imienia jego żony
[edytuj] Linki zewnętrzne
- The Observatory in the years of T. Banachiewicz's management (1919-1954) (en)
- Zastosowania matematyki w pracach naukowych Tadeusza Banachiewicza (1882–1954) (w pięćdziesięciolecie śmierci)
