Tadeusz Klimecki

Z Wikipedii

Tadeusz Apolinary Klimecki (ur. 23 listopada 1895 Tarnów - zginął 3/4 lipca 1943 Gibraltar, razem z gen. Władysławem Sikorskim). Generał brygady Wojska Polskiego, oficer armii austriackiej.

Ukończył gimnazjum w Jaśle. Studiował prawo w Krakowie i działał w organizacjach niepodległościowych. W 1914 żołnierz Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski. Pod koniec I wojny światowej walczył jako dowódca kompanii.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. w okresie listopad 1918 - października 1925 dowódca kompanii i batalionu w 16 pułku piechoty. Kapitan z 1 czerwca 1919, major z 1 lipca 1925. Od października 1925 - października 1927 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej. Październik 1927 - 1930 szef sztabu 12 Dywizji Piechoty, 1930 -1934 wykładowca taktyki a potem kierownik katedry taktyki Wyższej Szkoły Wojennej. Podpułkownik dyplomowany z 1 stycznia 1931. W l. 1934 - 1936 zastępca dowódcy 18 pułku piechoty, 1936 - 1938 dowódca 5 pułku strzelców podhalańskich, 1938 - wrzesień 1939 kierownik kursu w Wyższej Szkole Wojennej. Pułkownik dyplomowany z 19 marca 1938. We wrześniu 1939 w Oddziale III Sztabu Naczelnego Wodza. Po kampanii wrześniowej przedostaje sie do Francji. Grudzień 1939 - czerwiec 1940 szef Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza we Francji, lipiec 1940 - lipiec 1943 szef Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Generał brygady z 6 lutego 1941. Zginął w katastrofie lotniczej, pochowany na cmentarzu Polskich Lotników w Newark, pod Lincoln, Anglia.

Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta 2 kl., Krzyż Walecznych.

[edytuj] Bibliografia

T. Kryska Karski S. Żurakowski Generałowie Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991 H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998